الجزء الثالث
منة بخبث = فدايا يا عمرى .
احمد بعصبية _ انا خارج .
احمد قعد على الكورنيش فى نفس المكان إللى شاف فيه اسراء اول مرة وفضل يفتكر ذكرياتهم ،
حاسس انه مفتقد نظرة عيونها الحنينة ليه ، حبها إللى كان مش اخد باله منه
، هزارها معاه وضحكتها كل حاجة فيها بدأت توحشه ، يمكن احنا كبشر كدا مبنحسش بقيمة الشئ غير لما بنفقده .
اسراء حطت ايدها على كتفه = متقلقش كل حاجة هتكون تمام .
احمد بسرحان_ ممكن اسألك سؤال ؟
اسراء بهزار = اتفضل يا عم احنا تحت امرك.
احمد بفضول _ انتى ازاى عندك كل الصبر دا ، ازاى مش اتخليتى عنى فى وسط ما انتى قادرة انا قمت منى ، ازاى لسة بتهونى عليا وانا عارف كويس انى اذيتك لما كلمت غيرك ولما خنتك مع أقرب الناس ليكي ،
اوقات بحس انك طيبة بزيادة لدرجة العبط ، انا عمرى ما شفت وحدة زيك كدا .
اسراء بدموع = علشان انا مش زى حد ، انا حبيتك بجد ، لما عرفت انك بتحبها وشوفت كلامك معاها لما قولت انك محبتنيش قولت الحب عمره ما كان عافية ، قولت يكفيني بس انى اشوفك مبسوط حتى لو مش معايا ،
عارفة انى كنت بتمنى اننا نكون لينا قصة حب عظيمة زى الروايات ،بس واضح انى مكانش ليا نصيب في قلبك ، احمد افتكر ديما انى هفضل احبك لعند آخر يوم فى عمرى وانا مش مستنية منك اى مقابل لحبى دا الل بيحب بجد عمره ما استنى مقابل من حبيبه .
احمد بدأ يمسح دموعها واخدها فى حضنه_ اسراء انتى انضف حد ممكن اقابله ، معرفش ازاى مكنتش شايف كل الحب دا او كنت شايفه ومكنتش عارف قيمته ، جايز اكون اتعودت اخد منك كل حاجة بدون ما اديكي ولا حاجة انا بحبك بجد وعمرى ما هحب غيرك .
اسراء دفعت احمد عنها وتكلمت بحدة = متأخرة اوى الكلمة دى يا احمد كنت اتمنى تقولها فى ظروف تانية غير دى .
.
.
احمد بحزن = ممكن تدينى فرصة اعوضك عن كل إللى حصل .
اسراء بدموع _تفتكر فى حاجة تقدر تعوضنى بيها عن كسرة القلب إللى انا فيها ، روحلها يا احمد انت اتأخرت علبها ، متخليهاش تقلق عليك .
احمد =نا مش هروح لحد غيرك يا إسراء علشان انا بحبك انتى ، مش عارف كنت غبى ، مكنتش وانى وانا بخونك ، انا والله ما اعرف دا كله حصل ازاى ، انا وانتى كنا كويسين معرفش اى إللى حصلنا فجأة .
اسراء بدموع متجمدة _ عارف انا موجعش قلبى اد انى كنت شايفة كل حاجة بتحصل قدام عيني
وكنت يكدب عنيا ( اصدقك واكدب عنيا تيرا را ?)
كنت بقول استحالة دى اختى ، ودا حبيبي عمرهم ما هيزهلونى ، كنت بقول يا بت بطلى اوهام
وكفاية بقا تفكيرك دا هيخسرك اعز الناس بس ياريتنى كنت مشيت ورا عقلي من الأول.
.
.
احمد = ا ا انا مش عارف ارد واقولك ايه بس بجد انا ندمان ، انا مش عايزك تكونى زعلانة منى.
اسراء = بجد ، يا سيدى انا مسامحاك ومش زعلانة منك بس متطلبش منى انى ارجع زى الأول لأن كرامتي استحالة اجى عليها تاني كفاية اوى لعند كدا .
.
.
( يهمك فى ايه اموت ولا اعيش دا كلام ملكش تسألنى فيه ، وهيغيد بأيه ، روح شوف حياتك جرح قلبى سامحت فيه ? تيرا ررا)
احمد _ منة انتى يا زفتة انتى .
.
.
منة ببرود = خير فى ايه .
احمد _ انتى مكوتيش هدومى ليه هو دا شئ المفروض اقولك تعمليه ولا اى.
.
.
منة بزعق= كنت الخدامة إللى اشتريتها ولا اى ما تكوى لنفسك ، وبعدين اتكلم معايا عدل .
احمد فقد أعصابه ومسكها من شعرها _ انتى هنا خدامة انتى فاهمة ، زيك زى اى حاجة مشتريها ، انا مبقتش طايقك ومستحملك بالعافية
منة بصوات _ سيب شعرى ، لا اااااه ااااه با شعرى .
اسراء سمعت الصوات ، اسراء ومنة ساكنين فى نفس العمارة بس كل وحدة ليها شقة لوحدها ، نزلت اسراء حرى تخبط على الباب
اسراء _ افتح يا احمد ، ارجوك الحقنى زين ابنك .
احمد سمع كلمة زين جرى على الباب وفتحه وقال بلهفة_ ماله زين انطقى .
اسراء = مفيش بس صوت منة بيرن في العمارة وكل خناقتكم تقريبا العمارة كلها سمعت قولت اشوف في ايه .
منة _ اااه انتى شماتنة وفرحانة ما هو بقا يروحلك كتير وتسخنيه عليا .
احمد عيونه احمرت من كلام منة وقال = متكلميهاش كدا انتى فاهمة ، واعرفى انك بتكلمى مراتى يعني يوم ما لسانك يطول عليها اقطعهولك .
اسراء حست بفرحة فى قلبها بصراحة وردت _ انا غلطانة انى جيت اشيلك من تحت ايده ، كان مالى انا ما كنت قاعدة فى حالى .
احمد = خلاص بقا اسكتو ، اطلعى يا إسراء فوق لو سمحتى .
منة وقعت واغم عليها ، اسراء واحمد جريو عليها .
اسراء بخوف = منة حبيبتى مالك قومى .
احمد _ انا هتصل على الدكتور يشوفها مالها .
الدكتور = المدام عندها ضعف والمفروض تاخد حقنة كل 8 ساعات وحد يقعد معاها يعتنى بيها .
اسراء _ انا هفضل جمبها يا دكتور وهديها العلاج ، وانا هعتنى بيها دا بعد اذن احمد .
احمد بذهول من طيبة اسراء المفرطة = مفيش مشاكل يا إسراء ، ممكن تفضلى جمبها .
الدكتور _ حقيقي يا احمد انا بحسدك على المدام اسراء ربنا يرزقنا كلنا بالإنسانة الجدعة إللى زيها ،
معرفش ازاى قدرت تفرط فى الجمال دا كله .
قبل ما يكمل لقى لكمة احمد على وشه بتمسى عليه = برا اطلع برا يلا ومش عايز اشوف وشك هنا تاني.
اسراء بخوف _ خلاص يا احمد حصل خير وانت يا دكتور محمود خد بعضك واتكل على الله .
احمد بعصبية = انتى واقفة هنا ليه ادخلى جوا يلا،
اسراء ضحكت فى نفسها _ بيغير عليا الاه انا مبقتش فاهمة الراجل دا بجد .
اسراء _ كلى دا اخر معلقة يا منة علشان العلاج وتبقى كويسة.
منة = انتى طلعتى اجدع بنت شفتها فى حياتى بجد ، انا معرفش ازاى قدرت افرط فى الصداقة إللى بينا كدا .
اسراء بدموع _ ممكن تقفلى عن الموضوع دا لأنى بتضايق بجد ،
والعيب مكنش منك بس العيب من جوزى إللى سمح لنفسه يبص لغيري او يحافظ عل حبى ليه .
منة بتوتر = اسراء احمد مالوش ذنب فى سر انتى متعرفيهوش .
اسراء بفضول _ سر اى يا منة ؟
زوجتها زوجي. الجزء الرابع الأخير
.
.
.
.
