جدى بصوت عاقل شويه : حتى لو كان انا ليه دعوه بالبنت مش امها والبنت انتى شوفتيها
خالى : وانت ضامن بقى انها ماتتطلعش زى امها
جدى رفع العصايا على خالى وهو بيزعق وامى مسكت فيه عشان تحوشهم عن بعض
– على النعمه لو ما لميت نفسك لا اللمك ياولا انت فاكر نفسك كبرت عليا . لا ياحبيبى فوق لنفسك
خالى : اديك قولت بنفسك كبرت .. وانا عندى عيال شباب فى عمر اللى انت عايز تتجوزها دى . اللى محدش عارفها ولا عارف اخلاقها
جدى : بقولك ايه انا سألت عليها واتاكدت من اخلاقها
خالى : اتأكدت من اخلاقها يابا . طب انا معاك ان اخلاقها كويسه طيب مسألتش هى ليه وافقت بيك
جدى وهو بيزعق فيه : وماترضاش ليه ياولا انا اتعايب
خالى مسك نفسه بالعافيه عن الرد لكن امى اتكلمت
– يابا انت لما قولتلنا انها كبيره وفايتها قطر الجواز احنا منطقناش وقولنا تلاقى جمالها على قدها
لكن اللى شوفناها لا وحشه ولا كبيره عشان يفوتها قطر الجواز يبقى لا مؤاخذه ترضى بيك ليه وماتزعلش لما اقولك انك فى عمر جدها يابا
جدى : عندها ٣٠ سنه يبقى فايتها قطر الجواز
امى : لا يابا مش فايتها قطر الجواز البنات دلوقتى بتوصل ل٣٥ واكتر لكن انا حاسه ان الموضوع فيه ان
ادخل خالى فى الكلام
– ياحبيبتى ماهى باينه اهى زى عين الشمس طمعانه فى فلوسه
جدى : بقى هى طمعانه فى فلوسى طب ماتقول انك خايف اجيبلك اخ يورث معاك
خالى : اخ مين يابا انت هاتضحك عليا ولا على نفسك
جدى زعق : طب غور ياكلب من وشى احسنلك
خالى : ماشى يابا هامشى بس انا بقولك اهو جواز من البت دى مش هايتم ولو انت عايز جواز نجوزك احنا ست ستها ماشى .
جدى : غور من وشى غور
مشى خالى واحنا كمان مشينا وراه بناءاً على رغبة جدى اللى ماكنش طايق حد فينا يقعد معاه .
امى خدتنى وروحنا عند خالى . لقيناه بيتخانق مع مراته وعياله ومش طايق حد فيهم .
قربت منه وراحت تهديه قام شاخط فيها خالى
– يعنى عجبك عمايل ابوكى اللى هايجرسنا فى البلد
امى : طب واحنا هنعمل ايه بس ماانت عارف ابوك وراسه الناشفه
خالى : راسه الناشفه عايزايه يتجوز بنت “سنيه ”
امى : واحنا هنعمل ايه بس معاه
خالى : دى هتلهف اللى وراه واللى قدامه . لكن انا بقى لايمكن اسكت عالجوزه دى ابدا
امى : يعنى هاتعمل ايه ؟
خالى : مش هاسكت هالف واطقس عليها . هاسوق عليه خلق الله هاعمل اى حاجه بس مش هاخلى بنت “سنيه “تتجوز ابويا ولا تخش بيتنا
انا كنت بتفرج اكنى بشوف فيلم سيما مش عارفه ايه اخره . جدى اول مره يعمل معانا كده . دا صبر على عيا ستى سبع سنين . قوم بقى اول ماتموت تطق فى دماغه فكرة الجواز ومن بنت قد احفاده لا والمصيبه البنت موافقه وكله كوم واسم امها ” سنيه” اللى بقى لبانه فى السنتهم
بعد مامشينا من عند خالى واحنا فى الطريق مقدرتش اصبر فسألت امى
– هى مين “سنيه ” دى ياما
امى : وانتى مالك تتحشرى فى اللى ملكيش فيه ليه
انا : والنبى ياما قوليلى مين “سنيه”
امى : بكره تعرفى يااختى مين ” سنيه” شكلنا داخلين على ايام سوده مايعلم بيها الا ربنا
تانى يوم خالاتى كانوا فى بيت جدى مع امى بيحاولوا يقنعهوه انه يسيب البنيه دى ويتجوز واحده غيرها .
وجدى كان مصمم وراسه والف سيف يتمم الجوازه
خالتى وفاء بقى مقدرتش تمسك اعصابها معاه فزعقت معاه بالصوت العالى وجدى مسكتلهاش وكانت خناقه مايعلم بيها الا ربنا لدرجة خلت الناس اللى فى الشارع تدخل بيت جدى تفصل مابينهم ودا لأن امى وخالتى “صفا “وخالتى”نعمت” مكانوش قادرين عليهم وانتهت الخناقه بطرد خالتى
خالى بقى ماسكتش وفضل يسأل ويدور على البنت واهلها وكل اللى يعرفها وماخلاش حد كبير يعرف جدى الا ماكلمه عشان يقنعه بصرف النظر عن الجواز بالبنت دى لكن كل طريق كان اخره الفشل
وبمحاوله اخيره طلب خالى من خلاتى وامى يجتمعوا بجدى ويقنعوه بالحسنى . وغصب على خالتى” وفاء” تروح معاهم تراضى جدى وتبوس على راسه
لكن جدى من اول مادخلوا عليه وسلموا كان فاهمهم كويس فسابهم الاول شويه كده يراضوه ويكلموه بالحسنى وبعدها اتكلم هو على طول
جدى : من الاول كده لو جايين عشان تتكلموا فى موضوع الجواز فاحسنلكوا تلموا نفسكوا وتمشوا
خالى وخلاتى حسوا بالاحرج الاول وبعدها خالى حاول يجر ناعم معاه
– طب ماتسمعنا الاول يابا مش يمكن عندنا كلام يهمك
جدى : ايه هو الكلام المهم بقى ياسيدى
رواية عروسة جدي. الجزء الثالث
.
.
.
.
