و وصلوا بيت و الجد رحب بيهم جدا و لكن فجأة النور قطع و حد شد نور بعيد
راحوا يشوفوا مشكلة النور
و فى الجراچ حد بيشيل أيده من على عيون نور و لسه حاطط أيده على فمها علشان متصرخش و حد يسمعهم
نور اول ما شافته اتسعت عينيها لانه كان الشخص ده ابن عمها ( ادهم )
و كان مفهما أنه مسافر علشان يكون نفسه و يتجوزوا و هو شغال حارس عند جد فارس
و بيشتغل الصبح شغلانة تانية و كان مش حابب يعرفها حاجة علشان ميقلش فى نظرها
ادهم : انتى بتعملى هنا ايه و ايه اللى انتى عملها فى نفسك ده
نور بتبصله و ساكتة و مش عارفة تقول ايه
ادهم بغضب : انطقيييييي
نور بخوف : هفهمك كل حاجة و الله العظيم مش زى ما انت فاهم خالص
و حكتله نور عن اتفاقها مع فارس و أنه دفع ليها تكاليف علاج والدتها مقابل أنها تعمل مراته لفترة و يطلقوا
ادهم: انتى ازاى تعملى كده ازاى
نور : يا ادهم ماما كانت محتاجة تعمل العملية و تعبت جدا الفترة الأخيرة و انا مش هقدر اشوفها كده و اسكت
ادهم : و قولتى اهو الحمار شغال فى سقاية و مش هيعرف حاجة بس شوفى ربنا و تدبيره يا ست نور
نور : و الله كنت هقولك بس ماما تعبت جدا بعد اذنك لازم امشى علشان محدش ياخد باله من حاجة
ادهم : استنى هنا فهمينى
نور : افهمك ايه
ادهم : يعنى ايه تمثلى انك مراته
نور : ايه اللى مش مفهوم
ادهم : يعنى هتباتى معاه فى مكان واحد اقصد
.
.
نور : معرفش لسه اى حاجة
ادهم : يعنى ايه متعرفيش اومال تعرفى ايه
نور بانهيار و دموعها على عينيها على حالها : معرفش يا ادهم معرفش
ادهم : يكون فى علمك أنا مش هسكت
فارس و هو راجع من باب الجنينة بعد ما رجع النور لقى نور واقفة مع ادهم
فارس راح عليهم
فارس موجه كلامه لنور : بتعملى هنا ايه
نور : اصل
ادهم بمقاطعة : نور هانم خافت لما النور قطع و لقيتها هنا و معرفتش ترجع و كنت هرجعها
فارس : ماشى روح شوف أنت شغلك
ادهم و هو بيبصلهم بغضب كامن و مشى
و رجع فارس و نور القصر و خلصت الحفلة
اسماعيل (جد فارس ) : الف مبروك يا ولاد يلا بقى اطلعوا اوضتكم تلايقوا عايزين ترتاحوا
فارس : أوضتنا ايه يا جدو هو احنا هنبات هنا انهاردة
اسماعيل: أيوة انتو هتعيشوا معايا كمان خلاص مش هتقعد لوحدك تانى و بعدين القصر كبير و انا قولت للخدم ينضفوا اوضتك الصبح
.
.
فارس و هو مش عارف يقول ايه و اضطر يوافق و اخد نور و طلعوا الاوضة
اول ما فارس قفل الباب عليهم
نور : أنا مش هنقعد أنا و انت فى اوضة واحدة
فارس : ده ازاى يعنى و جدى لما يشوفنا كل واحد فى اوضة ايه التصرف
نور : معرفش بس كان اتفقنا كل واحد ملوش دعوة بالتانى
.
.
فارس : ماشى ده اللى هيحصل بس مينفعش طول ما احنا عايشين مع جدى لازم نبين أننا زى اى زوجين
مش هفضل افكرك كل شوية باتفقنا مش ناقص صداع
و فارس نام على الكنبة و نور نامت على السرير بس معرفتش تنام اصلا
و جتلها رسالة من ادهم تنزل حالا له بدل ما هو يطلع لها
.
.
نور اخد تلفونها نزلت فى هدوء علشان فارس ميصحاش
و نزلت لادهم
نور : فى ايه يا ادهم
ادهم : نور أنا مش مستحمل اشوفك نايمة مع الراجل ده فى اوضة واحدة انتى كنتى هتبقى مراتى
نور : يا ادهم ده وضع مؤقت و بجد أنا و هو متفقين أن كل واحد فى حاله
ادهم و هو بيحاول يقترب منها بالخطوات
.
.
نور : أنا بحبك يا ادهم بس لو سمحت تبعد مهما كان مينفعش تقرب كده
ادهم : أنا مش قادر يا نور أنا عايز اقول للكل انك بتاعتى أنا و بس
هنا فارس دخل عليهم و سمع اخر حاجة قالها ادهم
فارس محسش غير و هو بيضر*ب ادهم و وقعوا على الأرض مغمى عليه اثر الضر*بة و بيشد نور
و طلع بيها الاوضة و هو شكله ميبشرش بالخير نهائى
فارس قفل الباب بغضب و بص لنور بغضب و هو يرميها على السرير
فارس : بقى بتستغفلينى قولتى اهو اهبل نايم و الله يا نور لندمك
و هو يقترب اكتر و هنا نور من الخوف مش قادرة تنطق
رواية زواج مؤقت. الفصل السادس
.
.
.
.
