رامى بضيق : هو ايه اللى شوفت العنوان ده فين ، يلا يا عم محمد خلينا نخلص
محمد بتفكير : يلا
“محمد عارف العنوان ده لان التحقيق كان فيه عنوان خطيبة سامح بس مايعرفش شكل المنطقة ”
يوصل رامى ومحمد
محمد بضيق : الو ، انزلى انا تحت
ويقفل
رامى بضيق : اختك دى عندها روقان مش عند حد
محمد بجدية : بتفكرني بيك قبل ما تتعدل وتشيل مسؤلية
رامى بزهق : يوووه انت هتغلط
محمد بضيق : اتعدل فى الكلام
رامى بضيق : ولو ماتعدلتش
محمد بضيق : هلبسك قضية واعلمك الادب
رامى بضيق : ياعم والله ما تعرف
محمد بزعيق : لا اعرف
ملك تخش فى الحوار : اييييييه صوتكم جايب لأخر الشارع، ايه الزعيق ده
محمد ورامى فى صوت واحد : هو اللى بدأ
ملك بضحك : هههههههههههه والله بكلم اطفال ، انت لو الناس اللى بتقبض عليهم يا محمد شافوا كدا هيضحكوا عليك ومش هيعرفوا يهربوا من الضحك وانت يا رامى
كنت بقول عليك عاقل بس ههههههههههه
محمد بضيق : اركبى يابت خلى يومك يعدى
رامى بضيق : ايوة اركبى اخلصى
ملك باستسلام : كنتوا بتتخانقوا مع بعض ودلوقتى اتفقتوا عليا ، الحق عليا انى حوشت ، المفروض كنت اسيبكم كل واحد يجيب شعر التانى
محمد بضيق يقوم ويطلع المسدس ويوجهه ناحية دماغ ملك ويقول : هتركبى ولا افرتك دماغك
ملك بخوف : ها ها ه هركب
محمد بنفاذ صبر : شاطرة
ملك تركب
رامى بضحك : هههههههههههههههه فيه ناس كدا تخاف ماتختشيش
ملك بعصبية وتضرب رامى على كتفه : اسكت
محمد بضحك : خد يا رامى المسدس ده خليه معاك ولو نطقت اقتلها
رامى بضحك : ماشى
ملك بخوف : خلاص اتزفت وخرست اهو
________________________________________
“يوصل محمد ورامى وملك الفيلا ”
محمد بجدية : خشى يلا ، انا ماشى
ملك برخامة : مش النهاردة اجازتك
محمد بنفاذ صبر : شغلتى دى مفيهاش حاجه اسمها اجازة
ملك : اممممم ماشى
رامى بجدية : اخلصى عايزين نمشى
ملك : انت رايح معاه ليه
محمد : خشى يابت ، هات يا رامى المسدس اللى معاك كدا
ملك بخوف : انا بهزر يلا سلام انا داخلة اهو
وتخش ملك الفيلا ويمشى محمد ورامى بالعربية ويوصلوا
محمد بجدية : فى جديد يا جمال ؟
جمال : لا يا محمد باشا لسة الوضع زى ما هو
محمد بعصبية : ازااااى ، وفجأة تيجى فكرة فى دماغه
محمد بإبتسامة : جمال ، جهز البوكس وقوة وتعالى معايا
جمال بتعجب : ليه يا فندم وهنروح فين
محمد : هنروح الشقة بتاعة القتيل
جمال : ليه
محمد بعصبية : يلا يا جمال مش وقت ليه خااالص
جمال : حاضر يا محمد باشا
رامى بإبتسامة واسعة : اشطا عليك انا جاى معاك
محمد : نعم ؟؟؟
رامى بأستغراب : لا هاجى معاك
محمد : يابنى ماينفعش
رامى بضحك : ملاكش دعوة هاجى ومش هعمل صوت
محمد بنفاذ صبر : والله طفل ، ماشى هتيجى معايا
رامى بفرحة : هييييه
محمد يبصله بأستغراب : رامى انت عندك كام سنة !!
رامى : ما انت عارف يابنى عندى 23 سنة
محمد بإبتسامة : طب فيه واحد سنه كدا ويقول هييييه، انا راضى بزمتك
رامى بكسوف : الصراحة لا
محمد : طب كويس يلا بينا بقا يا طفل
رامى : لولا انك قدام صحابك فى القسم كنت ضربتك
محمد بضحك : لولا انك ابن عمى كنت حبستك هههههههه يلا يا حبيبى
رامى بجدية : يلا
وجدى : يارا حبيبتى انتى فاضية
يارا : ايوة يا بابا كنت بذاكر شوية وخلصت
وجدى بجدية : انا عندى شغل فى باريس كمان يومين ولازم اسافر النهاردة وامك هاخدها بالمرة معايا علشان اكشف عليها هناك علشان رجلها ومش عارف هسيبك ازاى لوحدك
يارا بإبتسامة : روح يا بابا وملاكش دعوة بيا انا هذاكر علشان عندى امتحانات كمان اقل من شهر وماتقلقش عليا
وجدى : خلى بالك من نفسك يا يارا انا كلها اسبوع وهرجع انا ووالدتك
يارا بإبتسامة : تروحوا وترجعوا بالسلامة يارب
” يحضنها وجدى ويقول ربنا يخليكى ليا يا بنتى ”
يارا : ويخليك ليا يا بابا