محمد بجدية : بقولك ايه يا رامى انت النهاردة هتفضل معايا وهنتغدى مع بعض ، انا النهاردة اجازة وفاضى
رامى بإستغراب : اجازة ؟ انت مش المفروض عندك قضية ولازم تروح تحقق
محمد بجدية : هروح كدا كدا بكرا والنهاردة مش عايز اروح علشان دماغى فيها شوية حاجات كدة
رامى بجدية : لا انا هاجى معاك النهاردة ، عايز اشوفك وانت بتشتغل وبتحقق كده
محمد بهزار : انت جاى تتفرج على فيلم ، بطل هبل
رامى بجدية : مش هتراجع عن اللى فى دماغى
محمد بأستسلام : حاضر ، استنى طيب اكلم ملك علشان مش هتطمن وانا فى الشغل وسايبها
رامى بجدية : هتصل بيها انا
محمد بجدية : اسكت يلا هكلمها انا ولا اجرجرك على القسم
رامى بضحك : انت هتعملى فيها ظابط شرطة، اتصل بيها انت ياخويا
محمد بضحك : ايوة كده كش
رامى بضحك : اكش منك انت
محمد بهزار: طبعا
رامى بزهق : حاسس انى بكلم طفل ، خلصنا بقا واتزفت كلمها
محمد بضيق : حاضر
__________________________________________________
ملك بجدية : بس تفتكرى ازاى ياسر يتقتل وهو مايعرفش حد عدو او له اعداء
يارا بجدية : معرفش ده اللى هيجننى ، حاجة تحير
ملك بجدية : بس……….موبايل ملك يرن : ثوانى هرد على محمد اخويا
ملك بجدية : ايوة يا محمد
محمد بجدية : انتى فين
ملك : عند صاحبتى يارا ما انت عارف
محمد : طب قولى للسواق يرجعك الفيلا بقا علشان انا رايح الشغل
ملك بصدمة : انا نسيت وقولت للسواق يمشى
محمد بضيق : هو ده وقته ، خلاص ابعتى العنوان فى رسالة وهاجى اخدك بالعربية ارجعك واروح انا ورامى على الشغل
ملك بإبتسامة : حاضر
وتقفل
يارا بجدية : فيه ايه ؟
ملك بجدية : دا اخويا هيجى ياخدنى بالعربية يروحنى علشان قولت للسواق امشى
يارا بحزن : هتمشى وهتسيبينى
ملك بجدية : ما احنا بكرا هنتقابل فى الجامعة وادينى قاعدة معاكى اهو لحد ما يجى
يارا : ماشى
محمد بضيق : الزفتة دى مابعتتش العنوان ليه
رامى بهزار : تلاقيها نسيت
محمد بسرعة : اهى بعتته
ويفتح الرسالة ويلاقى العنوان
رامى بضحك : اهو يلا بينا
محمد بأستغراب : العنوان ده انا شوفته فين قبل كده
العنوان ده مش غريب عليا ، شوفته فين ؟ فين ؟