عادل:البت اتأخرت اوى يا ام ندى العشا اذنت انا هنزل اصلى فى الجامع واجى تكون هى جت بالسلامه ولو مجتش هرجع استناها على الموقف..
ناديه:انزل يا اخويا انا كنت هقولك كده برضو انا قلقانه عليها وقلبى مقبوض ولا معاها تليفون حتى كنت تكلمها يا عادل..مينفعش كده انت شوفلها تليفون مستعمل حتى عند الواد سيد يبقى معاها ..
عادل:تيجى هى بالسلامه بس وانا هاخدها معايا واشوفلها واحد على قدنا كده وان شاء الله ادفع حقه حاجه فى حاجه..يله انا هنزل الحق الصلاه جماعه اجبلك حاجه وانا راجع..
ناديه:ببدايه دموع وقلب بينبض برعب وصوت مهزوز من شده خوفها على بنتها..هاتلى بنتى ياعادل…
عادل:بخوف ورعب اشد حاول اخفاءه..ايه ياام ندى بنتنا فى أمان الله ولا نسيتى اطمنى وصلى على الحبيب هى زمانها جايه بأمر الله يله استودك الله…
عبد الرحيم:ها ايه رأيك فى الفكره دى والبنت ماشاء الله اخلاق وجمال وانت خبير وتقدر تقراى اللى قدامك قولت ايه..
شهاب:كلف حد من رجالتك يجبلى تاريخ البنت دى هى واهلها كلهم ويجبلى عنوان بيت والدها حالا .
..لازم اسال على عروسه ابنى ولا ايه يا عبد الرحيم…ههههههههه
عبد الرحيم:اه طبعا امال ..الف مبروك يا ابو عمر ربنا يتمم بخير..هههههههههههه
شهاب:والله وهتلبس يا عمر هههههههه قوم بينا نشوف فين بيت والدها عايز اكلمه من غير ما البنت تشوفنى..
وشرف مامتك تسبنى…جمله رمتها لعلها تصحى ضميره ويبعد عنى وقد كان….بصلى لثوانى ورجع وشه لملامحه الوسيمه الرجوليه الجميله بعد ما كان عامل زى الوحش الشرير..اد ايه هو امور ايه اللى بقوله دا انا فى ايه ولا فى ايه استغفر الله العظيم سامحنى يارب..
.غمض عينه بغضب وبعدها ساب ايدى وقام بعيد عنى واضح ان مامته غاليه عليه اوى…واخيرا اتنفست….شد تيشرته ولبسه واتكلم وهو مدينى ضهره…بعلو صوته..
عمر:لو جبتى سيره امى تانى على لسانك هقتلك…فاااااهمه؟؟
.
.
ندى:رديت عليه بخوف ورعب لكن حاولت اكون قويه…لا مش فاهمه ومش عارفه انت بتعمل معايا كده ليه وعايز منى ايه…سكت لثوانى بحاول اتحكم فى دموعى…اهلى زمانهم هيموتو من القلق عليا…واهل صحبتى كمان.
.ارجوك سبنا نمشى وانا اوعدك اكلم المهندس صاحب المول واقوله يرجعك الشغل تانى انا كنت ناويه اعمل كده والله بس مكنتش بعرف اسيب مكانى من ضغط الشغل بس لو سبتنا نمشى ان شاء الله مش همشى من الشغل بكره غير وانا مكلمه المهندس وهخليه يرجعك وتسيبك من حكايه السرقه دى….
عمر:قعد على كرسيى ومدد رجله على طربيزه..رغى رغى رغى…رغايه انتى يا ندى …انا هسيبك تمشى المرادى بس بشرط…شاور بصباعه على خده…هاتى البوسه بتاعتى اللى بوستهالك وانا بعتذرلك….
وكمان سحبت الاعتذار علشان تعرفى تعملى محضر وتقولى فيه المرادى انى خطفتك لان دى مش هتكون اخر مره وخلى بالك مش كل مره هتخرجى من هنا سليمه..وغمزلى بعينه وشاور بصباعه على خده تانى…يله بوسينى بسرعه لو عايزه تمشى..
فضلت فتره ساكته بستغفر وبقرا قرأن فى سرى وبدعى من قلبى ربنا ينجينى انا وسهى ونخرج من هنا على خير ومنوجعش قلب اهلنا علينا وقبل ما ارد كنا سمعنا صوت جامد بره ودخل اكتر من واحد من الحرس..
.
.
فرد امن:الحق ياعمر باشا عربيه البشمهندش شهاب داخله على الفيلا عندنا..
عمر:قام بسرعه ومسكنى من ايدى..اخرج بسرعه عطلهم شويه..وانتى تعالى معايا..بدأ يشدنى علشان امشى معاه بس المخدر كان لسه مأثر عليا ووقعت كذا مره منه اخر ما زهق شالنى وطلع بيا على السلم..
ندى:سبنى بالله عليك انا عملتلك ايه لكل دا…
عمر:حظك الاسود ياندى رماكى فى سكتى وبقيتى اللعبه بتاعتى ومش هخلى حد ياخد لعبتى منى..
.
.
ندى:أرجوك سبنى امشى وانا مش هجيب سرتك لحد وهنسى انى شوفتك وانت كمان انسى انك شوفتى وحياه مامتك..وقبل ما أكمل كان نزلنى وضربنى قلم بكل قوته لدرجه انى كنت هقع بس هو لحقنى وشالنى تانى واتكلم بكل غضب وهو بيدخل بيا اقرب اوضه…
عمر:قولتلك متجبيش سيره امى على لسانك تانى رمانى على السرير بعنف وفضل يدور على حاجه معرفش ايه هيا زى المجنون ورجعلى تانى ماسك فى ايده قلم وورق…وعدلنى فى حضنه…امضى يابت..
.
.
ندى:بدموع غرقت وشى وبحاول ابعد عنه ..مش همضى على حاجه عاااااا ايدى سيب ايدى هتتكسر فى ايدك ااااااه حرام عليك.
عمر:امضى بقول بسرررررعه امضى والا وحياه امى اغتصبك حالا اخلصى امضى بأسمك كامل ورقم بطاقتك.. شكله رعبنى وخوفت ينفذ تهديده مضيت على ورق فاضى كتير اوى…واخيرا ساب ايدى اللى كانت هتتكسر من شده مسكته وقرب من وشى اوى وهمس قدام شفايفى
.
.
…انتى بتاعتى لوحدى.. نهى كلامه وباسنى من تحت شفايفى ودلكلى ايدى شويه بحنيه غريبه لحد ما قدرت احركها وانا ببصله بزهول كأنه تنين براسين فوقت على صوته..لسه بتوجعك؟؟
حركت راسى بلا ساب ايدى وخد الورق وخرج من الاوضه…اترميت على السرير ابكى بحرقه…لكن برغم كل اللى بيحصلى مش عارفه ليه مطمنه وحاسه ان فى خير ورا كل اللى بيحصل دا ويقينى بالله عمره ما خاب…
شهاب:اوعى من طريقى بقولك انت اتجننت يا ولد انت بتمنعنى ادخل بيتى..بعده عن طريقه ودخل يسند على عكازه وجنبه صديقه عبد الرحيم..عمر انت ياولد انت فين يازفت..
نازل ببرود على السلم وبيصفر كالعاده..
عمر:اهلا اهلا بالبشمهندس شهاب منورنا والله..
شهاب:قرب منه ومسك فى رقابته..البنت فين يا حيوان انت عملت فيها ايييه…حصلت ياعمر للخطف للدرجاتى اخلاقك بتنحدر..بعد عنه وقعد على اقرب كرسى بتعب…للدرجاتى انت ورثت صفاتى بس فوق يا ابنى اوعى تكون زيى ولا تغلط غلطى…
عمر:قرب من والده وحط ايده على كتفه…متخفش يا ابو عمر انا مش هغلط غلطك..بالعكس انا هصلح الغلط اللى انت عملته زمان..وهتشوف..
شهاب:انت مش هتبطل تفكيرك دا يابنى فوق لنفسك وانسى الماضى وخلينا نبدأ من جديد انت اللى فضلى بعد سفر اخواتك خليك جنبى انا كبرت ومحتاجلك…
عمر:بألم ووجع…انسى مش بالسهوله دى…وقبل مايكمل كانت ندى نازله تجرى من على السلم..وقفت بعيد عن عمر وبتتكلم بكل خوف ورعب واضح على وشها المضروب…
ندى:بشمهندس شهاب الحمد لله ان حضرتك جيت.. ارجوك خليه يسبنى امشى انا وصحبتى…وسامحو على اللى عمله وخليه يرجع شغله انا خلاص مش زعلانه منه….بس يخلينا نمشى ويحلف قدام حضرتك انو مش هيتعرض لنا تانى ابدا..
شهاب:بص لصديقه عبد الرحيم بحزن وسند بأيده وراسه على العكاز..
عبد الرحيم:اهدى يابنتى احنا هنروحك حالا اهدى متخفيش وصحبتك كويسه ومستنياكى بره فى العربيه مرضيتش تروح من غيرك… يله يابنتى تعالى..حاولت ابعد على اد ما اقدر عن عمر وسرعت خطواتى علشان امشى لكن هو كان اسرع منى وبلحظه كان خطفنى فى حضنه قدامهم وهو بيزعق بعلو صوته..
عمر:دى بتاعتى ملكى محدش هيخدها منى …شدنى فى حضنه اكتر وهمس جنب ودنى…انتى بتاعتى يا ندى وقولتلك مش هتخرجى من هنا الا وانتى ملكى…فاااااااهمه.
ندى:ابعد عنى انت ايه مبتخفش من ربنا اتقى الله يا اخى…انت فاكر نفسك ايه علشان تخطفنى انا وصحبتى وتقلق قلب اهلنا علينا بالشكل دا…. وقبل ما اكمل رد عمو وقال..
عبد الرحيم:سبها يا عمر يابنى…وانتى اهدى يا بنتى احنا لسه راجعين من عند اهلك..
اهلى …الكلمه هزتنى وقلبى انقبض من كتر الرعب…حاولت افلت من ايده ولكنى كالعاده فشلت..عامل زى الكماشه ماسك فيا بأيده الاتنين ولما حاولت اجرى منه رفعنى عن الارض خالص وبقيت كلى فى حضنه وكتفى اليمين على صدره…بصتلو بكل غضب ورجعت براسى لورا بتلاشى قرب وشه منى وهو بيبصلى بتسليه وابتسامه مستفزه على وشه
ندى:احترم نفسك يا قليل الحيا انت وابعد عنى…انت ايه قله ادبك دى كلها…قربنى اكتر وحط جبهته على جبهتى وقالى…
عمر:اغلطى كمان مره وانا اعضك من لسانك حالا…
شهاب:بكل عضب وبأعلى صوت…سبها بقى يا بن الكل ب انت ايه مصنوع من ايه…سبها بقولك خلينا نروحها علشان تلحق العزا….
..انا سمعت غلط اكيد…عزا ايه وعزا مين معقول تكون امى لا لا يارب امى لا…لقيت ايدى الاتنين تلقائى بتمسك فى تيشرت عمر بكل قوتى رغم الألم الشديد اللى فى ايدى لكن الم قلبى اقوى.. وبصتله برعب وبدأت اترعش بين ايده وبلعت ريقى بصعوبه واتكلمت بصوت مهزوز من شده خوفى..
ندى:هو قال عزا….شدنى اكتر لحضنه ومبعدش بعيونه عنى…
واتكلم بكل حزم..
عمر:عزا ايه اللى البشمهندس شهاب بيقول عليه يا استاذ عبد الرحيم…
عبد الرحيم:ببالغ الحزن والأسى فى صوته…البقاء لله يابنتى والدك توفاه الله…..
….وكأنى خت سكينه فى قلبى قسمته نصين….وبدأ نفاسى يروح والدنيا تدور بيا…مسكت اكتر فى عمر…ونفاسى بدأ يقل اكتر واكتر…
عمر:ندى اهدى…اتنفسى خدى نفس متخافيش..شلنى بسرعه وهو بيصرخ باعلى صوته….عربيه بسررررررعه…
رواية حب مر. الجزء السابع
.
.
.
.
