والد نيره:من ساعه ما اختها الكبيره ماتت وهى كدا بيتهيأله حاجات مش حقيقيه
يوسف بترقب:هى عندها كام سنه
والد نيره:١٧
يوسف:بس هى قالتلى ٢٥
والد نيره:دا سن اختها اللى ماتت الله يرحمها
يوسف:طب انا عايز اتكل
بتقطع كلامه نيره وهى خارجه
نيره بصوت عالى ودموع:انت ايه ياخى جرام عليك هتبطل كدب امتى بقي مكدبتش وانت عمال تقول الكلام دا وبعين اختى مما’تتش انت اللى قتلتها متنساش دا
والد نيره بتوتر:انت انتى بتقولى ايه يا بنتى
نيره بعصبيه:متقلش بنتى انت مش ابويا
يوسف بهدوء:نيره ميصحش كدا متنسيش انه ابوكى
نيره بدموع:مش ابويا والله ما ابويا دا جوز امى دا راجل قا’تل
يوسف:يعنى هى مش بنتك
حمدى(زوج ام نيره) بتوتر:صح هى بنتى بس يعلم ربنا امى بعتبرها بنتى وان نسيت موضوع بنت مراتى دا واكمل بدموع تماسيح بس هى اللى مش بتعتبرني زى ابوها
(يوسف مكنش مصدق حمدى وحاسس انه بيكدب ودا كان باين على طريقه كلامه وردود فعل نيره يوسف اساسا طبيب نفسي فعشان كدا فوافق يساعد نيره وكان عايز يعرف حكايتها)
نيره وهى تضع يداها على اذنيها:كفايه حرام عليك كفايه ومن كتر الضغط بتفقد وعيها
بيروح يوسف نحيتها عشان يساعدها بس بيفتكر انه مينفعش يلمسها
يوسف بجمود:روح ساعدها على ما اجيب الدكتور
حمدي:حاضر
وبالفعل بيروح حمدى يساعد نيره ويدخلها الاوضه وبيروح يوسف يجيب دكتور
وبعد مرور وقت بتفتح نيره عنيها بوهن
حمدى بشر:واخيرا صحيتى
نيره بخوف: انا معملتش حاجه
حمدى وهو يف’ك الحزام الاستعداد لض،ربها:ومال هعرفك دلوقتى عملتى ولا معملتيش
