.
.
.
.
انتى طالق
قال كلمته بجمود وكان هيخرج بس وقفه صوتها
رقيه بدموع : ليه بتكسرنى فى اكتر وقت محتاجالك فيه
أحمد بجمود : عشان زهقت فضلت مستنى معاكي الحمل ده كتير ويوم مايحصل تجهضى قوليلى هستنا اكون اب امتي لما اكبر فى السن وملقيش حد جمبى
رقيه بدموع ووجع : انا مليش ذنب وانت عارف انا موجوعه زيك ويمكن اكتر لأن انا ال تعبت بس انا واثقه إن ربنا بيكتبلى الخير
أحمد : اسف يارقيه بس انتي زي ما أمى قالت أرض بور وانا مش هضيع من عمرى اكتر من كده
رقيه : ونسيت حبنا ؟؟
أحمد : مش دايما الحب بيكون كل حاجه فى حاجات تاني اهم بكتير
رقيه بدموع: ازاى بقيت بالقسوه دي انت لو مكانى انا عمرى ماكنت ماتخليت عنك
أحمد بضيق : وانا خلاص مش هكمل ورقتك هتوصلك فى أقرب وقت انا لازم اشوف حياتى عن أذنك
قال كلامه وخرج وسابها فى حزنها وقلة حيلتها
والدتها دخلت وقالت : ايه ال حصل
رقيه بسخريه : طلقنى
والدتها بصدمه : طلقك !!!!
رقيه : مش عايزه كلام فى الموضوع ده تاني ممكن تسألى الدكتوره انا هخرج امتي
والدتها بحزن : ماشى يابنتي
استغفروواأحمد بجمود : طلقتها
والدتها بشماته : احسن فى داهيه انا قولت دي متنفعكش من الاول بس انت الحب كان عاميك
أحمد بضيق : أنا مش ناقص تأنيب يا أمي انا طالع انام
والدته سعاد بسخريه : هي الهانم هتيجي هنا تاني
أحمد : الله أعلم بس انا هبعتلها ورقتها وحقها
سعاد بغض : كسر حقها هي مش كفايه ضيعت من عمرك وشبابك كمان ليها حق
أحمد : قصدك ايه
سعاد بقسوه : قصدي أن ملهاش حاجه عندنا وهي اصلا هتخاف تقف قصادنا لأن ملهاش حد هي وامها
أحمد متكلمش وطلع شقته هو ورقيه ودخل بس حس بخنقه لما شاف الشقه من غيرها حاول يتجاهل إحساسه بالذنب ودخل الأوضه وغير هدومه ونام على السرير وهو بيفكر فيها
.
.
صلوا على شفيعكم
رقيه كانت نايمه ودموعها نازله بحزن على حالها وفرحتها ال مكملتش وكسرة حبيبها ليها كل ده كان بالنسبالها انهيار بس حاولت تتماسك عشان والدتها افتكرت موقف بينها وبينه
رقيه بدموع : عمرك ماهتزهق مني يا أحمد
أحمد بحب : لاء طبعا ياحبيبتى انتي كل حاجه حلوه فى حيااتي مراتي وبنتي وحبيبتي
رقيه : بس انا عندي مشكله فى الحمل وهقعد فتره أتعالج ولو حصل ممكن ميكملش هتستحمل كل ده
أحمد مسك أيدها وقال : طول ماحنا فى بيت واحد ومع بعض مش عايز حاجه تاني
رقيه بدموع : شكرا انك فى حياتى
رجعت من تفكيرها ودموعها زادت وقالت : زهقت بسرعه اوى وخلفت وعدك انا بكر”هك يا أحمد بكر”هك
فضلت على الحال ده طول الليل
أذكروا الله
تانى يوم
الدكتور بزهق : سمر ارحميني بقا قولتلك انا هنا دكتور وانتي دكتوره زمايل مش اكتر ولو تجاوزتي حدك متزعليش من ال هاعمله
.
.
سمر بحزن : انت كده دايما مش طايقني يادكتور
الدكتور بغضب : اظن عرفتك كويس حدودك وانتي برضوا مصممه تتعديها انا هطلب من الاداره ينقلونى مستشفى تانيه يابنت الناس ال بتعمليه ده غلط احفظي قلبك عشان ال يستاهله بلاش الاسلوب ده
سمر : قصدك ايه
الدكتور : قصدي انك تشوفيلك قسم تاني بعيد عني انا مش ناقص مشاكل
قال كلامه ودخل مكتبه اخد ملف المريضه رقيه وخبط على الباب بهدوء واذنتله بالدخول
يونس : السلام عليكم
رقيه رفعت عينها واتصدمت لما شافته : يونس !!!!!
يونس بنفس الصدمه : رقيه !!!
يتبع…الجزاء الثاني هنا
.
.
