رواية زواج مؤقت الفصل الثاني 2 بقلم ندي احمد
فارس: استنى… عندى ليكى عرض و هديكى اكتر من اللى طلبتيه
نور : عرض ايه
فارس : نتجوز
نور : ??
فارس : بصى كل واحد منا عايز مصلحة من التانى أنتى عايزة فلوس علشان والدتك
و انا كمان محتاج واحدة تبان انها بنت ناس و فى خلال ست شهور هنتطلق
و كل واحد يرجع حياته و فى الست شهور دول كل واحد فى حاله و حياته بس قدام الناس احنا متجوزين
نور : انت خلاص قررت أنى وافقت و بتقرر هنعيش ازاى
فارس : ده عرض عادى هجيب اى واحدة غيرك بس طلبك مرفوض مش بسلف حد بره
نور : طيب يا مستر فارس نتفاهم
فارس بصرامة : قولت بره بتفهمى
نور خرجت و هى مش عارفة هتروح البيت تقول ايه لوالدتها و هى قاعدة قبل انتهاء الشغل بساعة جالها تلفون أن والدتها تعبت و نقلوها المستشفى و لازم تروح تدفع مصاريف المستشفى
نور قفلت الموبيل و هى مش عارفة تعمل ايه و لا تجيب فلوس ازاى
نور دخلت المكتب فجأة على فارس بدون اى مقدمات
نور : أنا موافقة
فارس بصلها بتفاجأ و ابتسم بخبث
فارس : متأكدة لو وافقتى دلوقتى مفيش رجوع فى قرار تانى
نور : أيوة بس بشرط تدينى المبلغ اللى تطلبته انهاردة
فارس : أنا هبعت حد من الحسابات و يشوف اللازم
و بص لنور اللى شكل هدومها بسيطة و عادية جدا و منظر شعرها و نضارتها
نور حسيت باحراج من نظراته و هى بتعدل نضارتها
.
.
فارس باستهزاء : بتعدلى ايه هو اصلا فى حد لسه بيلبس نضارات بالمنظر ده و راح مسك ايديها بكل تلقائية و خرج من المكتب
نور اتكسفت جدا أنه ماسك ايديها و حاولت تفلت و لكنه كان جد جدا و ركبوا العربية و طلع على المول
نور : على فكرة أنا عندى لبس
فارس بصلها باستهزاء : ممكن تسكتى احسن
و دخلوا محل فساتين و بدأ هو ينقى لها و هى واقفة محرجة شوية
فارس و فى أيده كام فستان
فارس : قيسى دول
نور لبست اول فستان و مفتوح جدا و ضيق عليها و حسيت أن الفستان كاتم على نفسها و مش عارفة تتنفس جت تفك السوستة معرفتش و اتحشرت فى الفستان
فارس من ورا باب البروفة
فارس : نوور خلصتى
.
.
و نور جوا الفستان بقى مغطى وشها و ايديها و مش عارفة تطلع منه
نور بصوت مبحوح : هات حد من البنات اللى شغالين فى المحل
فارس : فى ايه
نور : محتاجة بنت
فارس : مفيش بنات فى المحل فى ايه
.
.
نور : اتحشرت فى الفستان
فارس ضحك فى سره
فارس : طيب خلاص هدخل اساعدك
.
.
نور : انت بتقول ايه اوعى تفتح
و بمقاطعة فارس دخل عليها البروفة و شاف نور و كانت يعتبر شبه عا*ر*ية
و وشها و ايديها جوا الفستان مش عارفة تتحرك و عاملة تفرك
نور : مستر فارس اطلع بره بدل ما اصوت و الم عليك المول كله
فارس : اثبتى بقى علشان اعرف اخرجك من الفستان ده
.
.
نور و هى بتبعد و بتتحرك و بتفرك كتير
فارس مسكها من وس*طها: بطلى تتحركى بقى
نور من الاحراج و الكسوف وقفت
و لكن فجأة اتصدموا لما حد فتح البروفة عليهم و كانت ….
رواية زواج مؤقت. الفصل الثالث
.
.
.
.