انا اسمى زينات اتولد لقيت نفسى فى الشارع ابويا وامى ماتوا وعمرى خمس سنين مليش حد غيرهم وقاعدة فى اوضه فوق السطوح
بشتغل فى مصنع خيوط من سكان الاسكندريه كنت مروحه يوم متاخر من الشغل وافقه على الكورنيش وليله كانت برد والدنيا بتشتى وقفتلى عربيه فيها تلت شباب ونزلوا حاولوا يغتصبونى بعد ما خدونى على الشاطئ قعد اصرخ ومحدش سامعنى لحد ما فى واحد لقيته ظاهرلى فجأة وبدأ يضرب ف. التلاته لحد ما هربوا
الله يستره قالى ايه اليي مخليكى فى وقت متاخر زى دا وفين بيتكوا اوصلك عيط طبط عليه وقلع الجاكت لبسهولى وسالنى ساكنه فين هوصلك عيطت جامد لان صاحب البيت قالى مترجعيش غير باجرة الاوضه اما هرمى كراكيبك فى الشارع
حكيتله حكايتى وصعبت عليه وتعاطف معايا وخدنى للبيت عنده
فيلا كبيره فى سموحه وانا داخله الخادمين بصوا وهما مستغربين ازاى البيه يجيب دى معاه سمعت بودنى وبكيت
نده لامينه الفيلا قالها خدى الهانم الاوضه بتاعت يوسف فوق
.
انا يوسف مين
رد عليه وقالى دا اخويا مسافر بيدرس باره
طلعت نمت نوم غير طبيعى ولما صحيت تانى يوم
نزلت قولتله اشكرك انا لازم امشى قالى هتروحى فين
قولتله دى مشكلتى وانا هحلها
رد قالى تتجوزينى
انا اتلجمت والفرحه مسعتنيش.
قالى تعالى معايا دلوقتى
خرج جابلى لبس كتير وفستان ابيض للفرح
وقالى فرحنا بكرة
اعرفك بنفسى انا دكتور عماد دكتور اسنان فى جامعه الاسكندريه
انا فى منتهى السعادة ربنا كرمينى
وحبيته جدا
.
طبعا الفرح الكل كان بيصلى نظرات غريبه ومستكترين العريس عليه
قضينا شهر العسل
وعشنا بمنتهى الحب والسعادة
لحد ما يوسف رجع من السفر
مسلمش عليه
جوزى قاله ايه يا يوسف مش سلمت على زيزى ليه مراتى
لقيته دخل اوضته
جوزى دخله
سمعت شجار بينهم
يوسف ازاى تتجوز دى واحده من الشارع لا ليها اصل ولا فصل جوزى لطشه بالقلم وقاله دى مراتى مش هسمحلك بكلمه زيادة
.
يوسف انا اسف يا ابيه الف مبروك
وخرج لاقنى فى وشه
مبروك يا عروسه
نزلنا نتغدا لقيت يوسف بيعزمنا على العشا
وابتدى يتاقلم على البيت وعليه
.
.
قاعدة الصبح فى البلكونه جالى تليفون من الجامعه دكتور عماد وقع فى المحاضرة واتنقل المستشفى
خرجت زى المجنونه ويوسف ورايا
جرينا على المستشفى
الدكاترة حواليه….يتبع
.
.
.
.
