اخويا يبقا سيبنى براحتى
حابر: بس انا حاسس انى هسمع الخبر دا قريب
رحيم: ادعى انت بس… رحيم قام ودخل المطبخ لقيها واقفه بتعمل اكل
رحيم: اي الى منزلك انا مش قلت تقعدى فوق
ايلين لفت ليه
: انت جيت
رحيم: ايوه
ايلين مكنتش ملاحظه ان رحيم محصره بينه وبين الرخامه
ايلين: انا بقيت كويسه الحمدلله ونزلة اعملك تاكل
رحيم: انا كنت هجيب اكل جاهز
ايلين: اكل جاهز اي انا عرفاك مش بتحب الاكل الجاهز
رحيم مد ايده يزحلها شعرها الى طالع من برا الحجاب وعنيه على شفيها
برا
روفيده شايله طبق وداخله بيه المطبخ
جابر: روفيده خدى
روفيده: خير يا بابا
جابر: خليكى قاعده شويه
روفيده: ليه يا بابا لازم ادخل بالتوم لايلين علشان الاكل
جابر: رحيم معاه جوه
روفيده: ايوه فين المشكله و… خلاص تمام
في المطبخ رحيم بعد وايلين بتحاول تاخد نفسها ولحظه استوعبت هى فين
: يلهوي ازر
رحيم: اي اتحرق
ايلين: لا الحمدلله لحقته
رحيم: طيب انا طالع قبل ما نولع في المطبخ كله
بعد الاكل
جابر: ايلين يا بنتى كنت عايز اتكلم معاك
ايلين: حاضر يا عمى هعمل الشاى ونقعد في البلكونة
رحيم: تنزلى ستارت البلكونة
ايلين: حاضر
في البلكونه
ايلين: خير يا عمى في حاجه
جابر: نفسي في عيل قبل ما اموت يا ايلين
ايلين: عمى ا.. انا.
جابر: ايلين انتى بقيتى متقبله رحيم صح ونظرتك ليه اتغير والله مع الوقت هتعرفي انى اختات ليكى احسن انسان
ايلين: انا فعلاً بقيت ببص لجابر بطريقة تانى بس
جابر ابتسم: انتى بتحبيه يا يلين اعترفي
ايلين بتوتر: انا هقوم
جابر: متنسيش يا ايلين انا عايز حفيد
تانى يوم بليل
رحيم فتح الباب وتفاجاء باليلين قاعده ولابس فستان… رحيم قرب منه ومسك خلصله من شعرها وهى رجعت لوار
رحيم: مكسوفه ليه دا قرارك حتى
ايلين بخجل! رحيم
رحيم: خلاص خلينا سكتين اصلا مش وقت كلام…
تمت