كنت مترمطه فى مسح البيت وهدومى كلها ميه و من برد الشتا إلى بينخر الم ومراة ابويا الله يسامحها قاعده قدام البيت مستقبله شمس باهته تخللت الغي الرماديه وعماله تضحك من إلى رايح والى جاى، م ضهرى مش حاسه بيه، يوم تانى بايخ فى تاريخ حياتى البائسه.
فجأه صوت مراة ابويا اختفى وعلى باب البيت وقف شاب جميل ووراه يجى خمس شبان وبنت كلهم آيه فى الجمال
لبسهم انيق جدآ، بناطيل ضيقه وجزم سودة اديه بياقة عنق طويله، بالطو طويل تحت الركبه ازرق لامع تحته احمر
كوفيه لبنيه وشعر ناعم طويل، ساعات كلها ماركات وكل واحد فيهم فى ايده خاتم مختلف تحس انهم مش من العالم بتاعنا
انا وقفت فى مكانى متخشبه كأنى بتفرج على فيلم أجنبى
مرآة ابويا واقفه وراهم مبلمه مش عارفه تتكلم وانا رحيتهم الجميله عملتلى اغ
البنت قربت منى وانا بتفرج على جمالها وحلاوتها شعر احمر طويل اول مره اشوفه، فستان متقسم عليها مفتوح من الأسفل وبنطال احمر برضه
انتى دارين؟ البنت قالت وهى بتعاينى من فوق لتحت
قلت ايوه انا دارين، حطت ايدها على راسى وطلبت منى اوطى
حدقت فى رقبنى بتركيز ثم
بصت ناحيت شاب كان متق عن بقية الشبان خطوه وحنت رأسها
لابأس بها، ستراها واحده أخرى عنا اخضعها لحيلى
اين والدك؟
كلهم دخلو البيت ومراة ابويا مش عارفه تعمل ايه ولا انا كمان
والدى كان فى الغيط وجه بسرعه رحب بالضيوف الغرباء وسألهم عايزين ايه؟
عايزين دى نطق الشاب إلى كان واضح انه اهم واحد فيهم
سندفع مقابلها
والدى قال الصبر يابيه! عايزينها ازاى؟
تتجوزها يعنى؟
الشاب قال عايزينها بأى طريقه سندفع مقابلها وشاور لواحد فيهم طلع حقيبه مليانه فلوس ودهب وحطها قدام والدى
هل يكفى ذلك؟
مرآة ابويا لمحت الفلوس وكان هيغمى عليها، فلوس كتير جدا رزم
ت وهى بتلعب بالفلوس موافقين موافقين خدوها
والدى عنيه لمعت لما شاف الفلوس والدهب وقال هتتجوز ها يعنى يابيه
سنفعل الازم لاتقلق
والدى قال موافق
الشاب قال سنرحل الأن احضرو الفتاه وانا واقفه زى البهيمه مش عارفه حاجه
شدونى برا البيت