انت عندك حق سبنى بقا أظبط نفسى وابعد عنى
آدم:حور اللى قولته امبارح كان وقت نرفزه روحى غيرى الزفت دا
حور بعناد:لا مش متزفته وقلتك ملكش دعوه بيا انت فاهم اعمل اللى عاوزه
آدم واقترب منها:صدقينى العناد دا هيجى على دماغك لاخر مره بقولك غيرى
حور بعناد اكبر:ونا برضوا لاخر مره بقولك مش هغير ومتنساش نفسك وتعمل فيها جوزى احنا يدوبك متجوزين على الورق وبعد الحفله هنطلق
آدم :ماااااشى انتى اللى جبتيه لنفسك شدها من وسطها فارتطمت فى صدره
حور وهى تبعده:ابعد عنى ي آدم ومش هبدل الفستان وهنطل……….
قبلهاا بعنف كأنه يعاقبها على الذى تفوهت به وهو يحصر خصرها بيده وتاره بحنان كأنه يعتزر عن ما بدر منه وظل هكذا لا يعلموا الوقت بعد آدم عنها بعد ما احس بها تبعده بعنف شديد
بعد عنها واسند جبينه على جبينها
لم يتكلموا ولكن كانت اصوات انفاسهم عاليه جدا كانوا ينهجوا بشدة
حور بعد ما اخذت نفسها بعدته عنها بعنف
آدم لسه هيتكلم :حور انا…..
ضربته حور بالقلم فقد حضركل الكلام الذى قاله وكمان ضربه لهاااا فى ذهنها
حور بزعيق :انت انسان شهوانى وزباله ايدك دى متلمسنيش تانى
آدم بوجهه محمر وعروق بارزه مسكها من عنقها وهو يخنقها :انتى بتمدى ايدك عليا ي شورعيه يازباله
انا اللى غلطت لما نضفتك مش عاوزانى امد ايدي عليكى ليه
كل هذا وهو يخنقها وهى تقاوم
اكمل آدم:اى لتكونى مش بنت وخايفه اكتشف دا ثم ترك عنقها ومسك وجهها وهمس بفحيح انتى بت ولا لا اصل مش واثق واحده شوارعيه زيك لا عندها ام ولا اب اكيد هتبيع جسمها لليبيع اكتر
حور بخنقه:ابعد ي حيوان انا اشرف منك
ضربها آدم بعنف حتى كادت تسقط على الارض:ولكن امسكها ثانياً:انا حيوان انا فعلا حيوان انى دخلتك بيتى وحبيتك انا هوريكى الحيوان الشهوانى
اتصدمت حور من الذى سمعته فهو قال انه يحبهااا ولكن كيف يحبها ويهينها ويضربها فى نفس الوقت
فاقت عندما رماها آدم على السرير وبدء فى نزع حجابها
حور بصريخ:ابعد اى اللى بتعمله دا ابعد ى آدم
آدم وهو الغضب عما قلبه:هتاكد بنفسى انك بنت ولا لا وفى نفس الوقت هعرفك ازاى تقولى عليا حيوان وشهوانى
ثم نزع من عليها الجاكت
حور وهى تدارى جسدها يد واليد الآخرى تبعده عنها
انت فعلا حيوان ومش راجل انت لو راجل مكنتش استقويت عليا
آدم وقد نرفزه كلامهااا هل تقول عليه مش راجل هو الذى يهابه الجميع هو حلم كل فتاه تاتى تلك الشوارعيه وتقول عليه مش راجل