عاصى خرج للدكتوره
عاصى: ممكن تخرج انهارده يا دكتوره
الدكتوره: ممكن بس لازم ترتاح راحه تامه
عاصى: ماشى
راوحوا البيت و اول ما دخلوا البيت نور و سيلا جارو علي نارين و طلعوها اوضتها
محمد: عملتوا ايه
عاصى: سقطت
محمد: ربنا يعوض عليك بلي عمره اطول
عاصى: ان شاء الله يا ابوي
فاتن: قدر الله ماشاء فعل
عاصى: انا طالع
العيله: ماشي
طلع عاصى الاوضه
عاصى: فرفشي بقا يا اختشيي
نارين بضحك: حاضر
عاصى: ايوا كده فرفشي
نارين: حاضر
عدت الايام و نارين نست شويه الي حصل
و نور و ادهم حبو بعض و اتاكدوا من كده لما ادهم اتقدم لنور و حددو موعد كتب الكتاب هيبقي الاسبوع الجاي
عدت الايام و جه يوم الفرح و كانوا كلهم مبسوطين
ف يوم الفرح كانوا كلهم مبسوطين
جه وقت كتب الكتاب و كتبوا الكتاب و كانوا مبسوطين
و خلص كتب الكتاب و ادهم استأذن من سليمان انو ياخذ نور و و يخرجوا
سليمان وافق و خرجوا و كل واحد دخل اوضته و نام
الصبح
نزلوا كلهم عشان يفطروا
كاظم: صباح الخير يا اولاد
العيله: صباح النور يا جدي
خصلوا فاطر
و لما راح الشركه اكتشف انو في حد رافع قضيه حجر علي كاظم
عاصى عرف من الاوراق اي بعتتها المحكه عشان تدعيهم ف الجلسه
عاصى بصدمه: معقوله عمتي تعمل كده هي و بنتها
و مقلش لسليم و ادهم عشان ميتجرحوش
عاصى روح البيت و هو صوته عالي و بينادي علي مديحه و ساره
عاصى بصوت عالي: عمتي ساره
كلهم اتجمعوا علي صوت عاصى العالي
كاظم: فيه ايه يا عاصى وطي صوت و انتَ بتتكلم انت مش ف الشارع
عاصى: بنتك المحترمه و حفيدك رفعوا قضيه حجر عليك
الكل اتصدمه من الي قاله عاصى