هاجر: أكيد أنت عارف؛ عمر احكيلى زى ما كنت بنعمل واحنا صغار فاكر
عمر بسرحان: فاكر طبعاً يا هاجر دى أحلى فترة فى حياتى؛
فاق عمر من سرحانه وقالها: وعد يا هاجر لما أبقى عندى القدرة أحكى هحكيلك بس ممكن طلب منك هاجر: أكيد اتفضل
عمر: ممكن لما تشوفينى بنفس الحالة اللى شوفتينى بيها النهاردة أو متعصب أبعدى عنى يا هاجر أرجوكى
هاجر: حاضر يا عمر؛ بس يلا قوم علشان تآكل أنت مأكلتش حاجه النهاردة عمر: ماشى يلا قام عمر مع هاجر وقعدوا على السفرة
عمر: اومال فين تيم
هاجر: أكل وسمع الكرتون ونام وهو دلوقتى فى أوضتى
عمر: شكراً يا هاجر هتفضلى أحن حد شوفته فى حياتى هاجر: إبنك هو ابنى يا عمر؛ ربنا يخليه ليك
عمر: تسلمى يا هاجر؛ أنا هقوم أشيل تيم أحطه فى أوضته علشان تعرفى تنامى
هاجر: ما تسبيه ينام معايا عمر: لا علشان يتعبك؛ تصبحي على خير
هاجر: وأنت من أهل الخير قام عمر شال تيم وحطه أوضته وهاجر شالت الأكل ودخلته المطبخ وظبطت الدنيا ودخلت تنام
___فى صباح اليوم التالى___ أ