ومعها فيروز جوه متقلقوش ام افنان: روحى انتى يا حبيبتي… بوظنالك بفرح نيره: متقليش كدا يا خالتى ام افنان: روحى انتى وجوزك و محمد بقي كويس اهو خليل: انا مش هتنقل من هنا غير لما يطل.ع محمد مصطفى: روح انت هو زى الفل والله… روح و متبوظش يومك خليل خد نيره ومشي جوه محمد فتح عنيه
بتعب شاف فيروز واقفه فوقيه : هو انا مoت ودخلت الجنه ولا اي فيروز ابتسمت و مسحت دموعها : حمدالله على السلامه محمد: هو انتى بتعيطى ولا انا متهيالى فيروز: لا مش بعيط محمد: متسعدينى اقوم ونبي فيروز حاولت تقومه : على مهلك…
هروح انده على مامتك واختك يطمنوا عليك فيروز طل.عت ودخلت افنان و امها بلهفه ام افنان: الف سلامة عليك يا حبيبي إن شاءلله كنت انا وانت لا محمد با.س ايدها : بعد الشر عليكى يا ست الكل والحمدالله انها جات على قد كدا افنان بدموع: حرام عليك يا محمد والله وقعت قلبي محمد فتح دراعه ليه وهى حض.نته محمد: معلش يا حبيبتي….
اهو يمكن الاصابه دى تخلينا اخد اجازه شهر هنا مصطفى دخل يومين بس الجرح يبقا كويس وهاخدك و نرجع البيت محمد: إن شاءلله عدا يومين فيروز بتهتم ب محمد نيره و خليل قاعدين مع محمد محمد: احم…. بقولك اي يا خليل ممكن تحددلى معاد اجى اطل.ب فيه ايد الانسه