بصتله بخوف وهى بتبلع ريقها حاول يسيطر على نفسه بس معرفش مرة واحدة فرب منها وكان لسه هي.بوسها بس هى غمضت بخوف : لا بالله عليك
لع.ن نفسه على اللى كان هيعمله
فارس بصرامة وهو بيبعد عنها: نامى وبطلى تتحركى
نور بخوف : حاضر
صحيت على اذان الفجر اتوضيت وصليت فرضها نامت لاقيته بيسحبها عليه
فارس وهو لسه مغمض عيونه : بحبك اوى يا قمر
بصتله بأستغراب وحاولت تبعد بس كان متبت فيها
فتح الباب
ياسين: ايه يا عم مختفى فين كدا وبعدين ايه المنظر دا انت بقالك اد ايه محلقتش دقنك يا رايق
دخل قعد على الكنبة
ياسين وهو بيحط ايده على كتفه : مالك
عادل بحزن كبير : اتجوزها اتجوزها يا ياسين
ياسين : انسى بقى وكمل حياتك
عادل : انسى انسى ازاى عايزنى انسى نور نور اول واخر حب فى حياتى وبتاعتى انا بس قام وقف وبص بش.ر هاخدها منك يا ابن السيوفى
ياسين: اقصر الشر يا عادل انت مش اد فارس وكفاية اوى اللى عملته فيه وفى نفسك زمان انسى نور هو دا الصح
عادل : مش هنسها نور دى ليا انا وبس مش لحد تانى غيرى
فى الصباح صحى لاقها نايمة فى حضن بصلها صحيت لاقته بيبصلها بعد نظره عنها
نور : امم هتفطر
فارس: اه
نور : تمام انا هقوم احضر الفطار
فارس: تمام
على تربيزة السفرة
نور : امم
فارس وهو بياكل ومش بيبصلها: عايزة ايه
نور : هو هو يعنى موضوع الكلية بتاعتى يعنى هروح ازاى اسكندريه بعيدة
فارس: هنقلك جامعة القاهرة
نور : تمام شكراً
سمعوا رنة تليفونه
فارس بصوت عالي: بتقولى ايه
يتبع….