سيف وزياد بصوله
زياد: البنت اللى هى صاحبة ندى صح
يوسف: هو انا مف ضوح اوى كدا
زياد: الصراحة بصاتك ليها واقع واقع
يوسف: اعمل ايه يا جدعان دى اخدها اربيها دى ولا اعمل ايه
زياد: انا بقول نشيل قلوبنا دى بقى عشان احنا بنروح فى دا”هية
سيف: يعنى انا جاى عشان مسبش نفسى لدماغى تيجوا انتوا
فضلوا قاعدين مع بعض لحد بليل وكل واحد اخد قرار انه هيواجه وان حبه وقلبه لازم ينتصروا على كل صعب
زياد دخل الاوضة لاقى ندى قاعدة على السرير بتعيط
زياد جرى عليها: مالك فيه ايه
ندى بشهقات: طلقنى
زياد بعصبية مفرطة: ايه اللى بتقوليه دا
ندى ببكاء: مفيش غير الحل دا انا مش عايزة يحصل مشكله ما بينك وما بين مامتك بسببى
زياد بحنية وهو بيمسح دموعها: بصيلى بصيلى يا ندى
ندى وقتها بصتله وعيونها كانت مليانة بالدموع
زياد: اهدى انا امى هعرف اتعامل معاها بطلى عياط وبعدين انتى شايفة انى هبقى مرتاح وانا بعيد عنك دا انا ام”وت يا ندى
ندى بطفولة ورقة: هو الكلام اللى قولته لمامتك دا صح
زياد: ايوا صح انا بعشقك والله العظيم بحبك اوى مش عارف حصل ازاى بالسرعة دى بس انا متأكد من مشاعرى ناحيتك
ندى برقة: بجد
زياد: والله بجد