ندى: ربنا يستر
زياد: متخافيش
ندى: بحاول أهو
زياد: يلا وصلنا
ندى: هو انا لازم ادخل
زياد مسك ايدها بحب: يلا
ندى: حاضر
دخلوا الفيلا وكانوا سوسن وفاطمة قاعدين
فاطمه بسخرية: دا يا اهلا بابنى ومراته اللى اتجوزها من ورانا
سوسن فى نفسها: واخدة كتير من عاصم
فاطمه وهى بتبص لندى من تحت لفوق: هى دى بقى اللى اتجوزتها من ورانا
زياد: ايوا هى ندى مراتى
فاطمه بعصبية: مش مكسوف من نفسك
زياد باحترام: انا معملتش حاجه غلط عشان اتكسف انا اتجوزت على سنة الله ورسوله
فاطمه بغضب: وانا مش راضيه عن الجوزاة دى
زياد: وانا مبسوط جدا بيها
فاطمه بغضب: الجوازة دى مش هتكمل
زياد: المعنى
فاطمه: انت هطلقها ودلوقتي حالا
ندى بصتلها بصدمة من اللى قالته
زياد: مش هطلقها يا ماما انا مشفتش من ندى اى حاجه وحشة عشان اطلقها ولو طلقتها هبقى بظلمها
فاطمه: انتى بتعصى اوامرى يا زياد وعشان مين عشان حتة بت لا راحت ولا جت
زياد: انا عمرى ما رفضتلك طلب بس اللى انتى بتطلبيه دلوقتي صعب ومش هقدر انفذه
فاطمه: خلاص اختار دلوقتي يا امك يا اللى انت جايبها وعاملها مراتك