عبد الرحمن : الله يسلمك …. على. فكرة انا قولتله يكون موجود معانا وقت كتب الكتاب
ايمان : وماله ماما بتحبه اوى وانا بعزة زى اخويا والمفروض يكون موجود
عبد الرحمن : طيب تمام كدا ….. عاوزة حاجة يا قلبى …سلام
ايمان : سلام
عبد الرحمن قفل مع ايمان وراح عند احمد اللى مستنيه
احمد : ايه خلصت يا دكتور
عبد الرحمن : اه يالا علشان نمشى ومتنساش يوم كتب كتاب تكون واقف جنبى
احمد : لا عمرى ما انسااه … بردوا مش هاتعرف ابوك
عبد الرحمن : لا ياحمد لازم كل حاجة تخلص واسافر ويبقا يعرف براحته
احمد : وانا كمان شايف كدا .. علشان عمك عاصم ميقفش فى الجوازة
عبد الرحمن بشرود : بالعكس عمى عاصم مش هايقف دا لو طايل يسهلى الجوازة هايسهلها انا اكتر واحد عارفه …. نهايته انا مش عارف اشكرك ازاى لولا انت اللى قولتى اروح واتكلم مع الحجه توحيدة واتشجعت مكنتش وصلت لمرحله دى ابدا
احمد : عيب يا عبد الرحمن انت صاحبى وانت جدع وطيب وبتحب ايمان جدا ….وهى اختى وبنت عم حسن الله يرحمه لازم اقف جنبكوا
******************
صباحا
فى بيت الجارحى
ليليان صحيت من النوم ملقتش زين جنبها غيرت هدومها ونزلت لدادة سميحه
ليليان : صباح الخير يادادة
دادة سميحه : صباح النور يا ست البنات