رشدى : عملت ايه فى موضوع كريم
محمد : خلص يا عمى ، خلاص انتهى ، قتلته بأيدى ، يلا غار فى داهية
رشدى : انا خايف يكون مش لوحده وحد تانى معاه
محمد : ما ده صح فعلا ، بس ربنا يسترها بقا
رشدى : اه صحيح ، حددت كتب الكتاب ولا لسة
محمد : ايوة هيبقى الاسبوع الجاي بس هتصل بخال يارا علشان مسافر برا ونحدد ميعاد علشان ينزل ونعمل كتب الكتاب وبعدها الفرح على طول
رشدى : ربنا يوفقك وييسرلك الحال يابنى
رامى : قوله يا عمى نحدد ميعاد ل كتب الكتاب بينى وبين ملك بردو علشان مطنشنى
رشدى : شوفه يا محمد احسن ده زعلان خالص
محمد : امممم افكر
رامى : يابنى المفروض اصلا تجوز اختك الصغيره الاول
محمد : ده فى اى رواية يا حبيبى انما فرحكم بعد فرحى بأسبوع علشان شهر العسل هيبقى اسبوع بس
رامى : ماشى يا حوحو ماشى
محمد : انت عارف لو ماكنتش ابن عمى وقولت كلمة حوحو دى كنت زمانى واخدك على القسم عاملها معاك
رامى : ياختى كميلة
رشدى : اهدوا يا جدعان هو انا قاعد مع عيال صغيرة
رامى : ما حضرتك شايفه بيقول ايه
رشدى : ماتزعلش خلاص
محمد : ماتزعليش يا بطة
رامى : ماشى ماشى
______________
كانت ملك تتحدث مع دولت ولكن يارا كانت تلعب مع مى ولكن لعب من نوع اخر فحبت يارا مى حباً كثيرا وايضا مى حبت يارا كثيرا وجلسوا يتحدثون
مى : انتى مث المفلوض خطيبة محمد
يارا : ايوة يا مي
مى : طب قاعدة هنا ليه، مث المفلوض لما تتجوزى
يارا : بصى دى حكاية طويلة اوى بصى هحكيلك
مى : ماثى وانا هسمع
يارا : فهمتى بقا
مى : ياااه كل ده
يارا : ايوة علشان كدا انا قاعدة هنا دلوقتى
مى : طب زى مانتى حكتيلى هحكيلك انا كمان
يارا : احكى يا مى وانا هسمع
مى : انا عايشة فى باليس مع بابى ومامى بس مث بحب اقعد هناك علشان ماعنديث صحاب خالث وبقعد لوحدى على طول وبزهق بس لما جيت هنا واتعلفت عليكى انتى ولامى ومحمد وملك حبيتكم اوى وبقيتوا صحابى