محمد : ايوة ، بس الناس دى بألف روح
رامى : هتعملى فيها ظابط بقا وشاكك فى الراجل
محمد : هتقابله امتى
رامى : بكرا فى مكتبى
محمد : هكون معاك وقت ما تقابله
رامى : ماشى
محمد : لو طلع هو هحبسك بتهمة انك مع المنظمة
رامى : وماله ، علشان اختك تنتحر وانت تشيل زمبها
محمد : انت ايييه يابنى ، اعوذ بالله منك
رامى : ايه ياعم شايفنى شيطان قدامك
محمد : هى فين يارا صحيح ، اتفرجت على الماتش وراحت فين
رامى : انت بتسألنى انا
___________________________________
تامر : ايه الناس دى ، مأمنين كل حاجة
طارق : انا باينلى كدا فتحت فايل
تامر : فيين
طارق : اهو
تامر : ديفيد تونى ، الشريك الاساسى للمنظمة ، فاتح شركة ديكور فى مصر
طارق : من المنظمة ده !!
تامر : معرفش لان قدامى فيه اتنين بالاسم ده والاتنين فاتحين شركة ديكور فى مصر
طارق : بمعنى !!!
تامر : مش عارف ، ننام دلوقتى والصباح رباح بقا
__________________________________
عاد رامى الى منزله ودخل محمد غرفته فوجد يارا تبكى على السرير وعندما دخل محمد مسحت دموعها
محمد : مالك يا يارا بتعيطى ليه
يارا : مفيش ، عينى بس وجعانى
محمد : عليا بردو !! ، ده انا اكتر واحد عارفك ، قولى بقا بتعيطى ليه
يارا : خايفة اوى يا محمد
محمد : من ايه
يارا : خايفة تسيبنى ، ماليش حد خالص دلوقتى ، انت كل حياتى ، انت ابويا واخويا وحبيبى وجوزى
مسح محمد لها دموعها وقال : مش هسيبك ابدا يا يارا ، انتى حياتى ، طب انتى عارفة ، انا لما كنت بتخانق معاكى الصبح كنت بعاند، مش قصدى اتخانق بس بعاندك ، بحبك والله مش هسيبك ، مفيش حاجة هتفرقنا غير الموت
يارا : ربنا يخليك ليا
محمد : وحشانى موت
يارا : وحشاك ازاى مانا جمبك على طول
محمد : لا فهمتينى غلط ، قصدى وحشانى هاااا
يارا : اهدى بقا يا مودى
محمد : لا مودك مش هيهدى ، انتى هتهزرى ولا ايه، ده اسبوع عسل يا ماما بعده هروح الشغل وهشوف مجرمييييين
___________________________________________
رامى : شهد !!!
شهد : ايوة شهد اللى انت مابتردش عليها
رامى : ايه اللى جابك دلوقتى
شهد :انت نسيتنى يا رامى !! ، علشان بحبك !!!!
________________________________________________________________________________