زهره : ( حطت ايدها علي عنيها ) لاه .. لاه انا بقيت بخير دلوك ..
الدكتور علي : متأكده
زهره : اه اكيد اطلع بينا الله يخليك
الدكتور علي شغل العربيه وطلع وطول الطريق زهره ما تكلمتش معاه ولا كلمه مافتحش بوقها تقريبا
واول ما وصلوا زهره نزلت من العربيه بسرعه جدا ورزعت الباب وراها
طلعت لاقت الباب مفتوح والخاله قاعده علي الكنبه اللي قدام الباب وسانده ايديها الاتنين علي عصايتها
زهره : ( ابتسمت اول ما شافتها وجريت عليها ) حمدالله علي سلامتك ياخاله
خاله حكيمه : ( اول ما شافت زهره ) كنتي فين يابتي
زهره : ( بتوتر ) كنت .. كنت .. رجعت البلد ياخاله عشان
خاله حكيمه ( قطعتها في الكلام ) : مش عايزه اعرف عشان ايه
علي كان معاكي
زهره : ايوه جه معايا
خاله حكيمه : طيب يابتي
خاله حكيمه جت تقوم
زهره : علي فين ياخاله
خاله حكيمه : ( بصت وراها لزهره ) داخله اوضتي محتاجه ارتاح
زهره : بس انا كنت عايزه اعرف
علي دخل اول ما خاله حكيمه شافته
خاله حكيمه : بعدين .. بعدين يابتي نبقي نتكلم سوا
زهره بصت وراها وضمت حواجبها وهي مش فاهمه ليه الخاله بتتعامل كده مع علي
علي اخد نفس وداس علي سنانه ورمى مفاتيح العربيه من ايده في الارض ودخل اوضته ورزع الباب وراه
———————-( بقلمي ماهي احمد )————————-
البوليس قبض علي يزن وساره وشمس وعمار الاربعه عشان يعرف منهم اي اللي حصل ودخلوهم عربيه البوكس
واخدوهم علي القسم
حسام : ( أمر البودي جارد بتاعه ) : امشي وراه العيال دي عايز اعرف بالظبط هما رايحين فين واعرفلي اخده داغر علي انهه مشرحه بالظبط مش هطمن ولا يهدالي بال الا لما اتأكد بنفسي انه مات قدامي
ساره : احنا بنعمل ايه هنا احنا مالناش اي ذنب
عمار : ( بهمس ) ماتقلقيش دي حاجه عاديه جدا هما هياخدوا اقوالنا مش اكتر
بقلمي ماهي احمد
عمار : ( بص ليزن ) طمنها يايزن يزن .. يزن
يزن كان واقف حرفيا متنح من كتر الصدمه واللي حصل
عمار : ( بصوت اعلي شويه ) يززززن
يزن : يزن : ( فاق ) ايه .. في ايه ؟
عمار : روحت فين
يزن : احنا .. احنا هنسيب داغر كده مش هنستلم جثته حتى
عمار : اكيد مش هنسيبه بس علي الاقل نطلع من اللي احنا فيه ده
يزن : اه .. اه عندك حق
شمس كانت واقفه ومستغربه من كل اللي بيحصل ده ومكتنتش بتعمل حاجه غير انها تبص علي اللي رايح واللي جاي
عمار : ( بصلها ووقف قدامها ) نفسي اعرف اي اللي بيدور في بالك دلوقتي ..ياترى بتقولي ايه علينا .. اكيد في دماغك الف سؤال
شمس بصيتله وشاورتله براسها انها فعلا محتاجه تعرف حاجان كتييير اوي
بقلمي ماهي احمد
عمار : طيب ما تتكلمي
شمس بصت في الارض
عمار رفعلها وشها وشال شعرها اللي جاي علي وشها ورجعهولها لورا
ساره اول ما شافت كده اتضايقت جدا
ساره : يوووووه
يزن : ( ضم حواجبه ) في ايه ياساره
ساره : ( بتوتر ومابقيتش عارفه تقول ايه ) مممم .. احنا .. احنا هنفضل هنا كتيييير
العسكري نده علي اساميهم ودخلوا للظابط عشان يدلوا بأفادتهم في الحادث
—————————( بقلمي ماهي احمد )———————-
( في نفس الوقت )
صابر : عربي بيه .. عربي بيه
العربي : ( بلهفه ) عملت ايه ؟
صابر : عرفنا ان داغر اللي كان جاي مع عمار مات
ياسين : ( استغرب ) انت بتقول ايه مات ازاي
صابر : ( بص لياسين ) بيقولوا الفيلا بتاعته انفجرت مره واحده وكل عيلته ماتت وهو كمان تقريبا مات فيها مش عارف بس اللي شافه .. شافه والاسعاف بتاخده وحطووه في كيس الموتى وطلعوا بي علي المشرحه
العربي : ( بخوف ) شمس كانت معاهم في الفيلا
صابر : لاء محدش منهم مكانش معاهم في الفيلا كلهم في قسم البوليس بيدلوا بأفادتهم
ياسين : ( استغرب اكتر ) الكلام ده مايدخلش دماغي ابدا
العربي : احنا لازم نرجع شمس بأي طريقه
ياسين : اكيد هيروحولوا المشرحه .. ( بص لصابر ) المشرحه دي فين
صابر : في *******
بقلمي ماهي احمد
العربي : ماترجعش من غير شمس انت فاهم الوقت قرب اوي
ياسين : ( بص للعربي وداس علي سنانه واول ما عرف العنوان اخد صابر ومشي )