رواية عذراء بين يد مراهق (كاملة جميع الفصول) بقلم ضحي خالد

ثابت : جليلة انت معى

فاقت جليله من شرودها: ايوه معاك

ثابت بابتسامة: طب ايه رايك فى الاوان حلوه صح

جليلة بعدم شغف: ايوه كويسه ..

ثابت: هو انت كويسه ..

جليلة: امممم

ثابت : طب بالنسبه للعفش؛ انا هجيبه من دمياط ..

جليلة بتردد : ثابت انا عايزه امد الخطوبه سنه

ثابت بصدمه: نعم سنه؛ ليه احنا اتفقنا فى القعده على ست شهور

جليلة بتوتر: مش عارفه مش حاسه انى جاهزه

ثابت بهدوء: جليلة حبيبتى الست شهور كتير بروضوا

جليلة : ثابت لو سمحت مش عايزه ضغط انا براحتى

ثابت: جليلة ده اتفاق احنا اتفقنا

جليلة بعصيبه : يووووو قولت مش عايزه اتجوز دلوقتى اووف ..

فى طاوله أخرى ..

التفت كل من معتز وفخر إلى طاوله أخرى ..

فخر بخضه: دى جليله اللى بتزعق

امسك معتز يده : اقعد رايح فين احنا ملناا دى واحده وخطيبها

فخر بحده: اوعى يا معتز كده

معتز :فخر اقعد انت مش ناقص كلمه تجرحك ؛ انت مالك

فخر : دى جليله يا معتز مينفعش

معتز : بطل هبل بقا خلى عندك كرامه ؛ وبعدين ده اختيارها خليها تشرب بقا

فخر بحده: اقسم بالله لو فكر يمسها بسوء؛ لأكون مكسره فى بعضه؛ جليله قبل ما تبقا حبيبتى ؛ دى صحبتى واختى احنا اتربنا مع بعض

معتز : تمام خليك على النمط ده ؛ جليله اخت وصديقه بس ؛ اقعد بقا علشان هى مشيت ..

حاول فخر التحكم فى ذاته ولكنه لم يقدر ..

فخر بزهق: انا ماشى ..

معتز بيأس: يلا يا فخر …. ..

رحلت جليله بعد فقد أعصابها على ثابت المسكين ليس لهو ذنب ؛ هى من وسرعة فى الموافقه ؛ حتى تتخلص من فخر؛ وجدت أنها أيضا لا تجد الرايحه مع ثابت ؛ لا تدرى لما ..

اعتماد: مالك يا جليلة

جليله بتنهيده: مش عايزه اكمل مع ثابت

اعتماد: نعم وده ليه أن شاء الله

جليله بتوتر: كده مش حاسه براحه

اعتماد بحده: انت لحقتى يابت تحسى راحه ولا لاء؛ ده انت بقالك اسبوع ؛ لحقتى؛ لا انت كنت عمالها عند فى ابن مريم

جليله بغضب: على فكره بقا انا اعمل اللى انا عايزها اكمل افسخ براحتى

اعتماد بغضب هى الاخرى: لا يبقا واضح انى دلعتك زياده عن اللزوم ؛ طب اسمعى فسخ خطوبه مافيش؛ ولو عملتيها اى عريس هيخبط هجوزك ليه مين ما كان؛ انت سامعه

جليله بدموع: انت بتعملى كده ليه

اعتماد بحده: انت اللى بداتى يا جليله هانم ..

ركضت جليله إلى غرفتها تبكى …

جلس اعتماد على الكرسي تنظر إلى صورة ابنتها (ايناس) قائله بحزن : بنتك هتجننى يا ايناس ؛ عنيده اوى وطاشيه ؛ الله يرحمك يا بنتى ….

فى منزل معتز …

كان جالس على سرير يشاهد التلفاز ومها جالسه بين قدمه سنده على صدره ؛ ومره وحده اعتدلت فى جلستها : موزه

معتز بدهشه: موزه

حاوط مها رقبته بيدها بدلال قائله: بدلع جوزى حبيبى

معتز بصدمه: حبيبك ؛ انت بتتكلمى جد

هزت مها راسها بمكر أنوثى : انا عندى طلب

معتز : مممم يبقا كده ؛ بدلعينى علشان مصلحتك ؛ طب قولى خلينا نشوف

مها بدلال: عايزه قطه صغيره

مال عليها مقبل عنقها : ممم قطه هتربى قطه

مها: يا معتز بجد عايزه قطه؛ انا قاعده لوحدى على طول ؛ عايزه حاجه اتسلى

معتز بمكر : طب منيجى نجيب قطط صغيره زى امهم ..

فهمت مها مغزى كلامه : لا عايزه قطه شيرازي

ضحك معتز على تهربها من حديثه: ممم حاضر يا مها حاجه تانى

رمت مها نفسها بين اضلعه : انت احسن راجل فى دنيا ..

ضمها معتز مقبل كتفها: وانت احلى حاجه فى دنيتى …

فى اليوم التالى دق باب مكتب جليله..

جليله : دخل ..

دلف ثابت وهو حقا غاضب بشده من تصرفاتها : ممكن افهم الهانم مش بترد ليه

جليله دون أن تنتبه اليه: عادى مش فاضيه

ثابت: ممكن افهم انت مقموصه على ايه ؛ ده انت اللى سبتينى ومشيتى ده غير ؛ صوتك العالى؛ لا وكمان مش بترد على

جليله ببرود: لو مش عجبك ننفصل

ثابت: نعم هو احنا لحقنا يا ماما ده بقلنا اسبوع

جليله : اصلى شايفه انك بتشكى كتير يعنى

ثابت بغضب: هو أنا لبعه فى ايدك ليه البرود ده تضارجت نفسها سريعا عندما وجدت أن ثابت وجهه يشع حمره من الغضب : ثابت أهدى مكنش قصدى انا اسفه

ثابت :انت اتغيرتى بقيتى برده وأسلوبك بارد ومستفز

قامت جليله وقفت أمامه وتنظر إلى عينه محاوطه وجهه بيدها: انا اسفه بجد مكنش قصدى ..

فتح باب المكتب مره واحد …

نظر فخر لهم بصدمه جليله محاوطه وجه ثابت وثابت يده يده على خدها ؛ من يراهم يقسم أنهم عشاق

أدار فخر ظهره واغمض عينه بقهر: انت اسف أحسبك لوحدك ..

ثابت بعصبية: مش فى ام باب تخبط عليه

جليله وهى تنظر لفخر: خلاص يا ثابت ده مش حد غريب ؛ غير يا فخر

لف فخر وملامحه بارده : كنت عايز اسأل على تقديمات لبنت واحد صاحبى كان مسافر ولسه جى وعايز يدخلها مدرسه ..

جليلة : اه ينفع يقدم احنا لسه فى نص الترم ..

فخر ببرود: تمام …

اغلق فخر الباب وضغط على المقود اغمض عينه بحزن ….

فى داخل..

جليلة : ممكن متتكلمش مع فخر كده

ثابت بهدوء: المفروض فى باب يا جليله ؛ المهم نروح ننقى العفش ..

بلعت لعبها بتوتر: م ماشى

ثابت بابتسامة: انت بحبك اوى ؛ و اوعدك انك هتكونى معى سعيده ..

ابتسمت بتصنع ….

عند فخر …

فى واقع انا كنت اكذب لأراها ؛ ليس لى صديق سوى معتز ؛ اخذتها اى حاجه لفتح معها حديث فقط ؛ حتى اتنظر إلى عينها وملامحها الجميله ؛ ولكن يبدو أن الحظ لم يكن معى هذه المره …….

انتوا شايفين فخر يتغير مع جليله

ومنين شايف أن جليله بتظلم ثابت كمان ..

يتبع…