_عيب تكلمِ شريكك كدا على فكره يلا هطلع أرتاح بقا انتِ عارفة المشوار والسفر ولازم أفضى الشنط
=والله، انت مجنون على فكرا
_سلام عليكم ياامدام غرام فكرى فى العشا عشان بابا جعان اوى
“فكك، انتِ بتعاملى واحد مريض باثنائى ملناش دعوه، كوباية قهوه كدا ياغرام، صوت نجاة واتسلى على اى حاجة هاند ميد”
_ياصباح نجاة اللى بتغنى
= يوسف!!.. بنتى حصلها حاجه، صح؟ عملت فى بنتِ ايه انطق.
يتبع….
_ياصباح نجاة اللى بتغنى
= يوسف.. بنتى حصلها حاجه، صح؟ عملتى فى بنتِ ايه انطق.
_لا لا لا إطمنى ياروما، البت بخير انا بس كنت جاى عشان
“بصيت له من فوق لتحت، وانا شايفة شكله وهو ملهوف ومطلع لى ورده من جيبه -كتر خيره- ”
=خير يا أستاذ يوسف إنجز ورايا مشغوليات.
_بصراحه كدا ياروما.
=بص يا استاذ يوسف ياطليقى، انا إسمى غرام، وبالنسبالك انت مدام غرام او استاذة غرام، روما دى لما تكون
أخويا، ابويا، جوزى بعد الشر.
_اه من أولها معاملة ناشفة، بس من حقه الجميل يتدلع.
=ياسلام! جميل؟ انت سخن ياا يا أبو أيسل.
_قوليلى يا يويو زى زمان.
= استغفر الله العظيم، دا صباح ايه اللى زى الزفت ده.
_متسوقيش الدلع والامتناع عليا، انا عارف إنك بتحبينى، وهتموتِ ونرجع
“ضحكت وبصيت له، وقعدت أتفرج على حركاته وكلامه”
_غرام انا ليلى عايزاها عشان الولد تجيبلى ولد، مش حب ولا عشان بكرهك او مليت او زهقت لا لا، انتِ مش
هتعرفِ تخلفى تانى، وكنت عايز ارضى أمى. اهم حاجة الام دى اللى هندخل بيها الجنة، دا ربنا وصى عليهم فى كتابه.
=ربنا وجنة!! شوف سبحان الله يا اخى اول مرة اشوفك بتجيب سيرتهم، لا لا سورى جبت سيرة ربنا قبل كدا فى
الجواز اه
_ياغرام، والله ما عيشت غرام ولا حب غير على ايدك، انا جاى طالب الود والرضا.
=يوسف.
_عيون يوسف.
=هات اللى عندك فى جملتين وبس عشان شغلى.
_البنت ياغرام..البنت مقطعة قلبى أيسل الرقيقة الحنونة، قلب أبوها بتتقطع على فراقنا، البنت جات عيطت لى
وقالتلى يابابا انا نفسى أعيش معاك انت وماما من تانى، وماما أكيد بتحبك وانت بتحبها، انا تعبانه من غيرك يابابا وراحت ماسكه قلبها
=اه ياقلب مامتك، بنتِ مسكت قلبها؟ سلامتك انت وهى ياابو بنتى كمل
_ الله يسلمك من كل سوء يارومتى قولتلها ياسولى انا وماما واخدين إجازة بس اوعدك اوعدك بكرا من النجمة هروح لماما واقنعها ، بصر احة ياغرام مش عايز بنتى تعيش فى اسره مفككة، صعبت عليا نامت فى حضنى من كتر العياط، شيلتها ونومتها فى اوضتها وفضلت جمبها سهران للصبح قلبى بيتقطع، احنا اتسرعنا يارومتى
اتسرعنا.رجوعنا لازم يتم لو مكنش علشانى لازم علشان بنتنا.
=طب بص بقى يا ايها الاب المثالى الحنون، رجوع إنسى، رجوع لايه بالظبط؟ للضرب والاهانة، ولا للمقارنات بصى فلانة مرات فلان بتلبس ايه وعامله ايه؟ ولا رجوعى لدايرة كلها انت وبس، انت تتبسط، انت زعلان، انت فرحان، انت.
انت. انت، ولا رجوعى للضغط النفسى اللى مأثر على صحتى من ضغط وسكر، المدة اللى قعدتها هنا مشتكيتش بيهم ولا مرة غير بس لما اشوف وشك. ولا ارجع للشغل عشان انت مش عارف تكفى بيتك، ولا ارجع للبخل مش بس البخل المادى لاء، بخل مشاعرك مبتقوليش كلمة حلوة توحد ربنا.. ابقى مريضة لو رجعت لواحد مريض زيك..
أما عن حوار بنتِ، فهى نايمه من الساعه 8 ونص بعد ما سمعت ليها الايات اللى حفظتها جديد، ونامت وانا معاها على الفون، يعنى كمان مش زوج فاشل ولا اب فاشل تؤ وممثل كمان فاشل
.
“سمعت صوت قلم على وشى،بس المرادى متوجعتش ولا عيطت عينى كانت فى عينه بصيت له وبكل تحدى ومتهزيتش، ورديت له القلم اتكلم يكل عصبية وهو بيكسر الكرسى اللى جمبى ”
_انتِ شكلك اتجننتِ انتِ بتضربينى انا بالقلم شكلها وحشتك ضربات زمان ياغرام انا هوريكِ .
رواية الحادية عشرة كاملة جميع الفصول
“سحب خشبه من الكرسى اللى كسره ونزل ضرب فيا، كنت بحاول اتفادى الضربات واوقعه على الارض بقاوم بكل ما اوتيت من قوة، بس غلبنى، وهنا كان لازم استنجد بالناس واصرخ زى الاطفال، اوعى تعيطى ياغرام، إياكِ ثم إياكِ تنهارى، اصمدى اوعى يغمى عليكِ استحملى ياغرام، إفرحِ، لحد ما كل الناس اتجمعوا مكنتش شايف حد