خرج الجميع ونزلوا الى الاسفل .. ليجدوا شاكر وعمر قد عادوا
آمال : فين ساجد يا عمى
شاكر : مش عارف اقول ايه …بس اكيد ربنا فى صفه وهيخرج أن شاء الله…
احمد : عمر ..اكيد انتم محتفظين بأوراق الصفقه دى ..
عمر : كل حاجه فى الشركه …
احمد : من الصبح لازم الورق دا يكون معانا …ما نضمنش أن اللى عمل كدا ..ممكن يخفى الاوراق …
شاكر : فعلا يا احمد …انت بتفكر صح
اسيبكم انا همشي دلوقتى ..
استغرب الجميع مغادرته المفاجئه ….
عمر : اومال فين ماسه وصبا
مصطفى : ماسه تعبت شويه …وصبا معاها فوق …
عمر : الله يكون فى عونها …
احمد : عمر انا معاك في كل حاجه ممكن نعملها فى سبيل أن ساجد يخرج بالسلامه
عمر : دا عشمى فيك يا دكتور احمد …
عند ماسه
ماسه : ساجد طيب .. ليه بيحصل ليه كدا ..
صبا : أهدى يا حبيبتي انتى مؤمنه بقضاء ربنا …وان شاء الله فترة وتعدى
اقترب الوقت من الفجر ..حيث ذهب الجميع للنوم