قال اخر كلمه بسخريه ثم أردف – الحب ده لعنه .. ثم يتخرج من سليم يتخرج مريض نفسي .. زى دلوقتى .. مش هكرر الغلطه أنا فاقد الثقه فى نفسي هديها للهحبها ازاى
– واخرتها
مرديش هيثم بص إلى النبيذ وهو يتعمق فى لونه بشرود
فى الليل كانت أفنان نائمه قلقت من نومها بصت جنبها ملقتش هيثم استغربت قامت خرجت راحت تشرب ميا وهى راجعه وقفت
شافت هيثم قاعد على الكنبه بطريقه عشوائيه قربت منه لقته نايم راحتله حست بريحه غريبه قربت منه وشمته
وحسن بالضيق
عرفت انه شرب وراح فى النوم بصت على ملامحه ليه بتحس أنه جواهر حزن بس متعرفش سببه وكأنه بيشوف الخمره دى هتخرجه من الى هو فيه أنه ميكنش فى وعيه
قربت منه وهزته وهى بتقول
– هيثم قوم ضهرك هيوجعك نام جوا احسن
مردش عليها لكن قلق فى نومته قربت منه حطت دراعه حولين رقبتها وسندته فى الوقوف وهى شبه تحمله
بصتله وهو نايم عليها ويلقى برأسه على كتفها
تنهدت ومشيت وهى بتحاول تسند طولها ومتغطش على رجليها، دخلت الاوضه قعدته على السرير وهى بتنيمه وبترفع الغطا عليه جت تمشي لقته بيمسك أيدها وبيسحبها ليه اتخضت بصتله بشده وهو يدفن وجهه فى عنقها