لها
مريم بهدوء : علفكره أخويا
زينة بتوتر : مين ده يا مريم قصدك ايه
مريم : اللى بتعيطى علشانه خالد يبقى أخويا
زينة : ازاى أخوكى واسم الأب مختلف هو ابن عمك بس
مريم : لأ يا زينة خالد ابنى عمى وأخويا فى الرضاعة
زينة بفرحة : بجد يا مريم أخوكى
مريم بلـ”ؤم : دا أنتى يعينى طلعتى واقعة على الآخر يا زينة
زينة بحزن : بس أخوكى يا ختى مفيش نهائى حاجه ودا وهم بوهم بيه نفسى على الفاضى
مريم : لا مش وهم هو كمان بيحبك ودا كان واضح بعد اللى حصل من شوية بس خالد خجول شويه وعمره ما كلم بنت من ورا أهلها دايماً بيقول إن لما يعجب ببنت هيروح يتقدم مباشرة ليها وأنا هثبتلك الكلام دا بس تسمعى كلامى فاهمه