name=”ads” ][/sc]
اسمى ناهد عندى 35
[sc name=”ads” ][/sc]
اسمى ناهد عندى 35 سنة من الارياف فى مصر يتيمة الاب والام من زمان وهحكى ليكم حكايتى من الاول ياريت تسمعونى وتفهمونى
( فى قرية فى ريف مصر و فى بيئة حق البنـIت فيها مهضوم عشت طفولتى وفى عمر 10 سنوات بابا مـaـت فى حادثة و ترك امى و اختى وانا وكنا صغيرين مكنش لينا حد غير عمى لاننا ببساطة اسرة فقيرة على قدها .
[sc name=”ads” ][/sc]
عمى كان شديد جدا كان احيانا يساعدنا واحيانا لا ببساطة لانه عنده اولاد وحاله مش احسن مننا مادياً .
ربتنا ماما وتعبت علينا اووى لحد ما كبرنا انا واختى . علمتنا ودخلتنا مدارس. و لما جيت ادخل الثانوية وكنت فرحانه اووى. وكنت عاوزة اكون حاجة .
رفض عمى اكمل تعليمى. وقال لماما. كفاية لحد كدة. البنت جميلة اووى ، و هتكون مطمع للشباب. و انا خايف عليها ?.
زعلت جدا. وقعدت ابكى واتوسل لعمى انه يوافق اكمل تعليمى ? لكن رفض .
[sc name=”ads” ][/sc]
وقعدت فى البيت وتركت التعليم بعدها بسنة امى مرضت جدا. ومفيش. شهرين وماتت للاسف?? .
بعدها اخدنا عمى فى بيته وكنا ضيوف غير مرغوب فيهم انا واختى من مرIت عمى و اولادها . وقالت هو احنا ناقصين زحمه فى البيت مش كفايه ولادك !
لكن عمى خاف من كلام الناس عليه مش حنان منه او رحمه .
قال : اسيبهم لوحدهم الناس تأكل. وشي.
[sc name=”ads” ][/sc]
و تعايرنى بيهم ؟!
هما هيقعدوا. معانا وخلاص لحد ما يتجوزوا .
مرت اول ليلة عند عمى وفى الصبح لقيت الى بيصحينى بصوت عالى جداً .