فى المستشفى ملاك : انت مجنون فهد : لأ ، انتى مراتى ، يعنى فلوسي هي فلوسك ملاك بدموع : هو ليه بيعمل كده يا فهد فهد بهدوء : هفهمك بعدين ، المهم دلوقتى نامى شويه وانا هعمل كام مكالمه واجيلك ملاك : حاضر فهد خرج وملاك فضلت تعيط عند مالك مالك خرج من البيت […]

احمد : أنا مستحيل أعمل كده سعيد : ليه ؟ احمد : يا باشا أنا مستحيل اقتل سامح سعيد : انت تنفذ وبس يا احمد احمد : سعيد باشا أنا دخلت معاك اه بس مقتلش سعيد بشك ، تمام يا احمد ، تلاقي سامح وانا نتصرف احمد : ماشى يا باشا ، وخرج فى فيلا

فى شركة الصياد فهد : متأكد يا مالك إن مفيش خطر على أحمد ؟ مالك : متأكد متقلقش فهد : تمام آدم : وانت هتعمل ايه مع سامح ده ؟ فهد : يتربى شويه وبعد كده نسلمه مالك : فهد كان فى حاجة عايز اقولها فهد : قول فى ايه ؟ مالك بتوتر : بصراحه

فهد بغضب: انتى اتجننتى ملاك بعصبيه : انت اللى مجنون ، لما انت بتحبها مقولتليش ليه فهد سكت ومش فاهم حاجه وكان مستغرب وبعدها اتكلم فهد ببرود : عايزة ايه دلوقتي ؟ ملاك : تطلقنى فهد : مش هيحصل ، هتجوزها وهتفضلى خدامه عندها وده اللى عندى فهد قال كده ولسه هيمشى شاف سيرا فهد

فهد : انتى مجنونه سيرا : ده اللى عندى يا فهد عندك فرصه ل بكره ترد عليا ملاك بسخرية : وبكره ليه ما تتصلى ب المأذون دلوقتى أسهل سيف بحده: ملاك اسكتى ملاك بعصبيه : انتوا عايزين تجننونى مش كده ،انت مش سامع بتقول ايه ؟ حازم بأمر : فهد ، فض الموضوع ده دلوقتى

فهد : فى. ايه ؟ ملاك : مش عارفه كانت بتتكلم وبعدين سمعت صوت ضرب نار وقالت الحقينى وفصلت فهد بصدمه : ايه ، مالك تعالى معايا بسرعه مالك : يلا يا آدم، ملاك خليكى مع ماما واقفلى الباب كويس ملاك بخوف : حاضر خرجوا التلاته ومالك وفهد فى عربيه وآدم فى عربيه ومشيوا من

ملاك سابت فهد وجريت لحد ما وصلت شارع تكون بعيده عنهم وركبت عربيه مالك : انتى كويسه ؟ ملاك : اها كويسه مالك : شكلك فى حاجة ، حصل ايه ؟ ملاك : الزفت فهد مالك : عمل ايه؟ ملاك : ضربنى بالقلم مالك : ده اتجنن ملاك : لأ هو قايلى إن حاجه زى

امينه فضلت تصرخ ب اسم قاسم لحد ما دخل المطبخ قاسم بفزع : فى ايه مالك ؟ أمينه بخوف : كان فى حد هنا ماسك سكينه قاسم : حد ، حد مين وهيدخل ازاى وانا فى الجنينه وشايف البوابه امينه : والله كان فى حد هنا قاسم : يمكن بيتهيألك ، اطلعى نامى يلا امينه

مها : الحق ملاك يا فهد فهد بخوف : مالها حصلها ايه ؟ مها : بتلم هدومها وهتمشى فهد : ده ايه الدماغ دى أنا طالعلها مالك : استنى با فهد أنا هتكلم معاها فهد : ليه يعنى ؟ مالك : اظن إن هي اختى ومن حقى اتكلم معاها فهد بضيق : طيب تعالى طلعوا

فهد : امك شغاله مع عصابه كبيره تبع أمجد وسامح كمان معاهم ملاك بصدمه وعصبيه : ماما مش ممكن تعمل كده فهد : ممكن تهدى بس ملاك : اهدى ازاى يعنى بعد الكلام ده مها نزلت من اوضتها وراحتلهم مها : هي مش امك أساساً يا ملاك فهد غمض عينه بضيق ملاك بصدمه : انتى

مها : أنا عارفه إن ملاك اختك مالك بصدمه : عارفه ازاى يعنى ؟ مها : عشان لما سلمى دخلت البيت أنا كنت بتكلم معاها و هي سمعت صوتك واتخضت وقالت اقفلى دلوقتى بس قلقت ومقفلتش وهي مقفلتش وسمعت الحوار ده كله مالك : طيب والعمل ؟ مها : ملاك متعرفش إن امينه مش امها

قاسم : موضوع ايه ؟ امينه بصت ل قاسم بخوف وقفلت الفون امينه بخوف : ها ، ده الشقه اللى فى اسكندريه يعنى جالها مشترى وأنا قولت اروح أنا اخلص الموضوع ده قاسم بخبث : ماشى ، أنا خارج امينه : ماشى ، ترجع بالسلامه مشى قاسم وامينه زفرت بارتياح عند فهد وصل مالك وسلمى

مالك : ملاك تبقى اختى ملاك : نعم ، ازاى ده مالك : زى ما بقول كده آدم : مالك ، مالك مالك فاق من شروده على صوت آدم مالك : ها نعم بتنادى فهد : سرحان فى ايه ؟ . مالك : ولا حاجه أنا معاكوا سيف : طيب يلا ، اكتور قال انه

فى المستشفى ملاك بتعيط وماسكه الموبايل بتحاول تتصل بحد وفضلت ترن على مها واميره بس الموبايلات مقفوله وفضلت كدا لحد ما الدكتور خرج من اوضة فهد ملاك : خير يا دكتور هو كويس الدكتور : كويس الحمد لله هو كان ارتجاج بسيط في المخ ودراعه الشمال مكسور ملاك : الحمدلله طيب ادخله عادى الدكتور :

قاسم : مراتك يعنى ايه ؟ ملاك : يعنى مراته يا بابا ، أنا وفهد اتجوزنا سامح : يعنى ايه يا عمى انتوا بتلعبوا بيا ولا عاوزين تصغرونى أمينه : تطلقها حالا يا فهد وإلا فهد : وإلا ايه قاسم : اطلعوا بره وانتى يا ملاك من دلوقتى ولا بنتى ولا عايز اعرفك والبيت ده

عند فهد كان في الشركه هو وآدم آدم : يا فهد الموظفين كلهم مشيوا وانت لازم تروح كتب الكتاب ده فهد : لأ أنا هفضل هنا وخلاص قولت مش رايح آدم : كل ده عشان ابوها قال لا ، خلاص انت كنت عايز تساعدها ومعرفتش مش مهم فهد : يعنى اسيبها كده آدم بخبث :

فهد : اتجوزك ملاك كانت لسه هترد بس كانت منه دخلت منه : السلام عليكم ملاك وفهد : وعليكم السلام ملاك : سألت عليكى فى الكليه وقالوا انك مروحتيش منه : اها صحيت متأخر ، اسفه انى مبلغتكيش قبل ما اجيلك فهد : البيت بيتك يا آنسه منه بعد اذنكم منه وملاك : اتفضل ملاك

فهد بغضب : وانتى عاوزاها ترجع ازاى وهي تعبانه كده انتى مش واخده بالك من شكلها دى واخده رصاصه وفى جرح فى دراعها ولازم ترتاح امينه : دى بنتى ولا أنت هتخاف عليها اكتر منى حازم : لأ طبعاً بس هي بنت خاله وخايف عليها مش اكتر ملاك : ثوانى بس ، اتجوز مين انتى

سيف : ملاك فى المستشفى اميره : مالها يا سيف يلا بسرعه خلينا نروحلها اتجه الجميع إلى المستشفى وبعد وقت قليل وصلوا وسيف سأل عنها في الاستقبال ووصلوا عندها حازم : ايه اللى حصل يا دكتور وجت هنا ازاى ؟ _ هي واخده رصاصه و،،، اميره بمقاطعه : يالهوى وهي عامله ايه عاوزة ادخلها _

الكل طلع فوق بسرعه ودخلوا الاوضه حازم : مالك يا بنتى بتصوتى كده ليه ، وفين فهد ؟! . ملاك : مين اللى جاب كلب في الاوضه انتوا عارفين انى بخاف منهم دخل فهد فهد : ايه ده انتوا بتعملوا ايه هنا فى اوضتى ؟ مها : اصل ملاك خافت من الكلب اللى ف البلكونه

فهد بصدمه : ملاك مين مها : ملاك بنت خالك آدم : دى ملاك 😳 مها : أيوة والله ، أنا هروح اسلم عليها عند ملاك سيف : انتى مجتيش البيت ليه يا ملاك مش ماما اتفقت مع خالى أنك هتفضلى معانا ملاك : لأ يا ابيه أنا هخلينى فى السكن مش هروح عند حد

فهد : أنا مستحيل أروح استقبلها يا امى الام ( اميره ) : ليه يا فهد ؟ فهد : انتوا عايزينى أنا فهد الصياد أروح استقبل واحده جايه من العزبه والفلاحين والناس دى . الاب بغضب : انت اتجننت يا فهد من امتى وانت بتسخر من الناس كده ولا بتتكلم عن حد بالشكل ده؟ فهد

ورد : أنا هقوم اعمل شاى سيف شده ايديها و اصبحت بين ذراعيه سيف : لاء أنا مش عايز اشرب حاجة ورد حاولت تبعد و لكن سيف كان محاوطها ورد بخجل بصت لسيف فى عيونه و هنا سيف محسش غير و هو بيقرب اكتر و ورد كانت متجاوبة معاه و بعد لحظات سيف قام من

و بعد فترة سمعت ورد صوت ضر*ب نار ورد بخضة : سييييييف و بتحاول تفتح الباب و فجأة لحد ما ك*سرت ازاز العربية و خرجت ورد طلعت جرى على مكان الصوت كان كل حاجة فى البيت مك*سرة و فى د*م كتير على الأرض و جوز امها واقع مغمى عليه فى الارض ورد جريت على سيف