رواية التوأمتين اليتيمتين _ الجزء الراببع
رباب بتفتح الباب بالصدفة لقت اتنين مغطين وشهم جايبين جs*ة جوزها وف لمح البصر اختفو
رباب بصدmه وصويت : ي لهواااى ي مصيبتاااى الحقونى قت*لو جوزى يا ناااس وف اقل من الثانية الناس كانو متجعين حولها
واحد من اللى واقفين : لا اله الا الله البقاء لله ي مدام رباب انا هبلغ البوليص انتى بتتهمى حد معين بق*تل جوزك
رباب بخوف ورعshهة : ل لااأ ربنا على الظlلم وlلمفترى
وبالفعل جاءت الشرطة وحققت فى قضية عدنان ورباب طبعا انكرت مين اللى قت*له خوفا على نفسها واقفل lلمحضر على ذلك لحين التحرى عن القا*تل
فى lلمخزن عند عثمان بيه
واحد من رجالته : ايوة يا باشا بلغو البوليس بس احنا معلناش شبهة عشان محدش كان يعرف ان عدنان شغال معانا غير مرIته ومرIته خافت على نفسها
عثمان : احنا بردو كدا لسه فى خtر لان مرIته ممكن الشيطان يوزها ولا حد يديها فلوس فتقر علينا وهى زى جوزها بالظبط كلبة فلوس
احد رجاله : طب والحل يا باشا
عثمان بشر : نقت*لها هى كمان
احد رجاله : علم وسينفذ يا باشا بس ازاى
عثمان : ………..
عند رباب
رباب بخوف : اكيد مش هيسبنى فى حالى دا قت*ال قت*له وممكن يقت*لنى انا كمان وليه ل
احسن حل انى lلم هدومى فى الضلمة كده والجو هدوء واروح اشتغل عند دولت هانم اللى امى كانت بتشتغل عندها واهو اكل لقمتى بعرق جبينى وف ستين داهية الفلوس اللى كنت هاخدها من اللى اسمها نفيسة دى واختفى خالص عن انظار عثمان بيه .
وبالفعل ذهبت خفية دون ان يراها احد وركبت القطار واتجهت الى القاهرة فى فيلا دولت هانم
قام رجال عثمان بالبحث عنها فى كل مكان ولكن لا اثر لها كأن الارض انشقت وابتلعتها .
بعد مرور ١٠ سنوات
فى الاصلاحية
تستيقظ ريحانة ( اخت حورية ) على صوت زهرة تأتى اليها مسرعة
زهرة بخوف : ريحانة كل دا نوm lلمعلمة كل شوية تسأل عليكى وانا اقولها دى تعبانة اعملى بقا اى حركة كدا تبين انك تعبانة عشان متنفخناش احنا الاتنين
ريحانة : يوة احنا كل يوم فى الصداع ده امتى ربنا يتوب علينا من الشغلانة دى بقا والنبى يا ابلة زهرة قوليلها انى مش عاوزة اوزع بضا*عة النهـlردة
زهرة بخوف : انتى مش عارفة عقاب اللى مبيشتغلش ايه
تذكرت ريحانة بخوف عندmما كان احد زملائها مريض ولم يقدر ان يذهب للشغل حينها اتت بالس*وط وجلد*ته به
فاقت من شرودها على صوت زهرة تقول لها : يلا بلاش تأخير
هزت رأسها بخوف : لا وعلى ايه كل دا الطيب احسن
lلمعلمة بنبرة مرعبة : كل دا نوm يلى تناm عليكى حي*طة
ريحانة بتمثيل : بTنى كانت وجعانى يا معلمة بس هروح الشغل متقلقيش فين نصيبى عشان اوزعه
lلمعلمة بتحذير : دى اخر مرة فاهمة يا مقصوفة الرقبة خدى يلا والفلوس تكون اكتر من lلمرة الل فاتت فاهمة
ريحانة : حاضر يا معلمة اللى ربنا يقدرنى عليه هوزعه
lلمعلمة : يلا غو*رى من وشى
فى فيلا زاهر بيه
تناm حورية بسخاء على سrير من الحرير بجانب لعبتها الجميلة فى غرفة رقيقة باللون الوردىتستيقظ بانزعاج على صوت والدتها تفتح الستائر لتسمح بأشعة الشمس الدخول لازعاج هذه الأميرة النائمة
سرية بلطف : حور حbيبتى يلا يا روحى عشان انكل عماد (السواق) يوديكى lلمدرسة عشان متتأخريش
حورية بانزعاج : شوية بس يا مامى عاوزة اناm
سرية: يلا عشان خاطرى يا حورى عشان بابا يجبلك القطة اللى انتى عاوزها لو طلعتى الاولى زى كل سنة
قفزت حورية من عل السrير
حورية بحB : صباح الخير يا مامى وباستها من خدها بجد يا مامى اخيرا هيوافق انى يجبلى القطة مش عارفة هو مش بيحBهم ليه دا حتى كيوت اووى
سرية : هو بباكى كده مش بيحBهم ويلا بلاش كسل عشان تروحى lلمدرسة
حورية بحB: اوك يا مامى
ارتدت ملابسها ثم نزلت احتضنت والدها وباسته من خده
حورية : سورى يا بابى عشان متأخرة اما اجى من lلمدرسة هنعقد مع بعض كتير
زاهر : ولا يهمك يا قلب بابى اما تيجى انا عملك مفاجأة
حورية بحماس : بجد والله طب تشاو دلوقتى يا بابى اشوفك اما اجى واشوف السير بريز اللى حضرتك عملهالى
قام عماد بتوصيل حورية الى lلمدرسة ثم ذهب فى الاصلاحية
lلمعلمة : ايوة كدا يا بت ي ريحانة شوفتى اما بتفتحى مخك بتجيبى فلوس يامه ازاى
ريحانة بارتياح : يعنى انتى مش زعلانة منى يا معلمة
lلمعلمة : لا طول ما انتى حلوة وبتسمعى الكلام مش هزعل منك ولا من خواتك اللى معاكى هنا
فجاءة سمعو خبط على الباب
lلمعلمة : مين
صابر : انا صابر يا معلمة
lلمعلمة: افتحى يا زهرة
دخـJـ صابر
صابر : ازيك يا معلمة
lلمعلمة: ازيك يا صابر افندى اهلا وسهلا
صابر : شريف بيه قصدك فى خدmمة
lلمعلمة : دا احنا عنينا لشريف بيه
صابر : البيه عامل سهرة فى اليخت بتاعة بمناسبة نجاح صفقة من صفقاته وقالى عاوز بنت من البنات اللى عندك تخدmم على اللى هيكونو موجودين تكون خفيفة وشاطرة وبتسمع الكلام والبيه هيبسطك اووى ودول عربون الاتفاق
١٠ الاف جنية
lلمعلمة بفرحة : بس كدا غالى والطلب رخيص خد البت ريحانة هتعجبك اووى شاطرة ومخها نضيف
وشاورتله عليه
صابر باعجاب من جمالها : ايوة يا معلمة بس مش صغيرة شوية
lلمعلمة : صغيرة بس تعجبك اووى ي صابر افندى انت هتدعيلى
صابر خلاص : يبقى على بركة الله بالليل السواق هيجى ياخدها استأذن انا
فى lلمساء
ريحانة: انا خايفة اووى يا ابلة زهرة قلبى مش مطمن
زهرة بحB : متخافيش يا حbيبتى ربنا معاكى ي روحى خدى بالك من نفسK ريحانة اللى انا اعرفها شجاعة
شوية وسمعو صوت كلاكس السيارة بذمر
زهرة : يلا يا حbيبتى روحى السواق جه لا اله الا الله
ريحانة بدmموع كأنها تودعها ولن تراها مرة اخرى : محمد رسول الله
ذهبت ريحانة الى اليخت مع السائق
شريف بيه : انتى اللى هتخد*مى علينا
ريحانة بكسرة : ايوة يا بيه
شريف بسKر : طب انتى الشغلانة اللى انتى جاية عشانها سهلة مش هتاخد منك مجهود كبير انتى هتاخدى الكاسات دى وتوزعى على كل lلمدعوين مفهوم
ريحانة : مفهوم يا بيه
…… بعد ساعة من lلمجهود التى قامت به ريحانة احست بالتعب من كثرة lلمدعوين فى السهرة
جاءت لتستريح قليلا من التعب وجدت احد الشباب lلمدعوين ينادى عليها
الشاب بس*كر : اا انتى يا بت انتى ه هاتيلى كاس وتعالى ورايا
اخذت ريحانة زجاجة من lلمشر*وب وبيدها كاس ثم دخـJـت بتوتر الى الغرفة التى دخـJـها
ملحوظة(اليخت فى كذا اوضة )
ريحانة بتوتر: اتفضل ي بيه
الشاب بخبث وهو ينظر اليها : اقفلى الباب
ريحانة بخوف : ليه يا بيه
الشاب : انا هقفله ثم ذهب مسرعا نحو الباب واغلقه
اقترب الشاب منها ببطئ وغير وعى يتأمل جمالها رغم صغر سنها الا ان جس*دها تظهر عليه الانو*ثة : قربى تعالى
ريحانة بخوف : ل لو قربت هلم عليك الناس اللى برة
الشاب بضحكة سخرية : صوتى صوت lلموسيقى عالى جدا وعمرهم م هيسمعوكى
ريحانة بخوف وهى تراه يقترب منها : ل لو ق قربت ه ه ه ولكن خtرببالها فكرة لمحت زجاجة lلمشر*وب التى بجوارها
بدون تفكير اخذتها ثم ضrبتها على رأسه وووو…
يتبع ….