لسه هرد عليه لقيت قاسم شده وقعد يض*رب فيه بعصبية وغضب
قاسم بعصبية : جاى لمrاتى وتقولها تتطلق منى وتتجوzك
حسن : كانت هتبقى مrاتى أنا بس ندmمت وجاى أصلح غلطى
ليل*كمه قاسم بغضب فى وجهه قائلا بتهد*يد : حنين دلوقتى مrاتى قسما بالله لو لمحتك حتى قريب منها همو*تك غور
زقه بعصبية بعيد عنه ودخل البيت وقفل الباب …. قاسم قرب منها بغضب ومسك ايdيها قائلا بحدة : ايه اللى موقفك معاه
حنين بتوتر : هو خبط على الباب وافتكرته أنت قعد يتكلم ولما أقوله يمشى يفضل يتكلم
قاسم بعصبية : اسمعى أنتى دلوقتى مrاتى ملكيش دخل بيه نهائى فاااهمة
حنين : فاهمة طبعا أنا آسفه
قاسم بحدة : قالك ايه
حنين : قال إنه ندmمان وعايز يرجعلى
قاسم بعصبية : طبعا وأنتى أكيد فرحتى بكلامه
حنين بغضب : لا طبعا ايه اللى أنت بتقوله ده حسن دا لو حصل ايه مستحيل ارجعله وبعدين أنت المفروض تفرح لو هسيبك ونطلق
قاسم : ما قولتلك قبل كده هتفضلى مrاتى
حنين بهدوء : قاسم أنت عمrك ما كنت كده علشان تعمل زى حسن أنا متأكده إن الكلام اللى قولته قبل كده كان من غضبك وعصبيتك بس ومقدرة موقفك
قاسم بحزن وخزى من كلامه : أنا آسف فعلا يا حنين على الكلام اللى قولته ليكى بس دا كان نتيجة غضبى من اللى عملته ندى وعصبيتى طلعت عليكى أنتى ….أنا عارف إنك ملكيش ذنب فى اللى حصل ودا كله بسبب أخويا
حنين : أكيد يا قاسم ومقدره موقفك وبشكرك على كل اللى عملته معايا …..كفايه إنك اتحملت نتيجة أخطاء حسن….. علشان كده المفروض ننهى الموضوع السخيف دا وكفايه كده
قاسم : قصدك ايه يا حنين
حنين بهدوء : قصدى نطلق يا قاسم كفاية أووى كده…..أنا وأنت مش هنقدر نكمل مع بعض فأرجوك طلقنى
قاسم : حنين أنتِ…….. يتبع
الجزء السادس من هناااااااااااااااااا