قمر بصوت عالى: اوماال انا مضايقة ليه اكيد عشان هم ضايقونى وانا مستحملتش يجوا عليا بس مش اكتر ااه اكيد كدا
عند فهد وسارة
فهد : خلاص فكى بقى طب اعمل ايه عشان تفكى التكشيرة دى تيجى نخرج
سارة ببأتسامة: ماشى يلا
فريده بعصبية: هتروحوا فين انت نسيت اللى فوق دى قوم اطلع خلينا نخلص بقى
سارة بغيرة : يواه يا ماما يعنى هى هتطير يلا يا فهد نخرج بقالنا كتير مخرجناش مع بعض
فهد : تمام يلا بينا مش هنتأخر يا عمتو وهوصلها لحد بيتكوا
فريده: تمام ادام مش هتتأخروا
قمر كانت واقفة فى البلكونة وشافتهم خارجين مع بعض
قمر بعصبية وهى بتعض ايدها: بارد اوى مش عارف عاجبه فيها ايه اللى عاملة زى عاصية المقشة دى
فى أحد الكافيهات
الصحفى : فهد بيه عرفنا أن حضرتك اتجوزت يا ترى مراتك تعرف انك مع حبيبتك القديمة دلوقتي
فهد : لو سمحت دى حياتى الشخصية ومبحبش حد يدخل فيها
وشاور على الحراسة اللى جت وقفت قدام الصحافة
فهد وهو بيشد لى سارة الكرسى: اتفضلى يا عمرى
سارة ببأتسامة: شكرا
سارة : فهد ما تيجى نتجوز يا فهد وانا مستعدة اكون الزوجة التانية
فهد : يا ريت يحبيبتى بس ابويا الله يرحمه حاطط شرط انى متجوزش حد غير قمر
سارة بضيق : تمام
عند قمر
قمر بعصبية: هو اتأخر كدا ليه لا والمفروض استنى البيه عبال ما يجى من خروجته مع حبيبته تمام انا هوريكم
قمر نزلت حضرت العشا ولبست فستان توب واستنت فهد
فهد دخل واتصدم اول اما شاف قمر كانت جميلة جدا
فهد وهو بيبلع ريقه: ايه اللى انتى عامله دا
قمر بخبث وهى بتقرب منه وبتهمس جنب ودنه : عملت ايه
فهد وهو بياخد نفسه وكان لسه هيقرب منها
قمر : تعال نتعشى انا جعانة
فهد بتوهان: مش وقته
قمر شدته وقعدوا عشان ياكلوا
قمر ببأتسامة و دلع : مش بتاكل ليه
فهد وهو سرحان فيها : مش جعان
قمر : طب على الأقل اشرب العصير
فهد شرب العصير