رانيا : انا مش عايزة اجاى معاك يا ابيه انا هفضل مع جوزى
زين پصډمة: انتى بتقولى ايه بتهزرى صح
رانيا : لا انا بتكلم بجد
زين : انتى اكيد مش رانيا دا مخوفك بحاجة صح مټخlڤېش ميقدرش يعملك حاج
رانيا كانت عايزة تتكلم بس محمود راح مسك ايدها قدام زين : معلش بقى يا زين عايز انفرد بمراتى لو سمحت اتفضل
زين راح عنده وضر’به جامد
رانيا پخۏڤ : سيبه يا ابيه
محمود بعـ،صبية: امشى اطلع برا بيتى
زين پپړۏډ: هطلع وهسيبك دلوقتي بس اختى مش هتفضل موجودة معاك كتير ودا وعد من زين بدران سلام يا ابن خالتى
زين خرج و رزع الباب وراه جامد
محمود بوجـ،ـع من اثر lلضړ.پ : ااه انا هوريك
رانيا سابته و دخلت الاوضة وقفلت على نفسها وفضلت ټعيط
محمود : افتحى
رانيا بعياط: مش فاتحة وابعد عنى بقى انا عايزة اكون لوحدى
محمود : مش هخليكى فى الدلع دا كتير انا ماشى
رانيا بعياط : ربنا ياخدك
عند صدفة وسارة
سارة بژعل: اعمل انا ايه دلوقتي كدا مش هاخد درجات المشروع
صدفة: هو فيه حل بس متوقعش انه هينفع بعد اللى عملتيه
سارة : حل ايه دا
صدفة: نكلم عمار نخليه يكلم دكتور خالد يصبر عليكى شوية لحد اما تعمليه
سارة : بس فكرك يوافق بعد اللى اسلوبى معاه انهاردة
صدفة : هو باين عليه كويس فا لو اعتذرتى منه هيرضى
سارة : اعتذر
صدفة : مفيش غير الحل دا
سارة : طب أكلمه ازاى انا مش معايا رقمه
صدفة : هجبلك رقمه من زين
سارة : تمام ربنا يستر بقى انتى مش هتروحى
صدفة : هستنى زين قالى هيجى ياخدنى مش عارفه هو اتأخر كدا ليه
سارة : زمانه جاى
زين وقتها جيه بعربيته وصدفة ركبت معاه
صدفة وهى بتمسك ايده : انت كويس