مجهول 1:مع السلامه بس خد بالك ميغركش انهم يبانوا كدا عادى خاف منهم
مجهول 2:سيبها على الله
وقفلوااا مع بعض
اما عند اده فظل يلف طول الليل بالسياره هو يفكر فى الذى حدث حتى اذن الفجر فنان العربيه غصب عنه فلق على رنة الفون ووجده
احمد بغيظ:طبعااااا الاستاذ ولا على باله مانت عريس بقا انت تسهر وتدلع ونا يطلع عين امى
جاسر بقرف:بس انا كدا عارفة دى عين مين اللى قرة علينا
احمد:عين اى وبتاع اى
جاسر:عين قرة علينا لحد اما اتخانقت انا ومراتى وسبتلها البيت ونمت فى العربية
احمد بصدمه:نعم نايم فى الشارع
جاسر:اه ي خويا اتهد بقااااااا
احمد:طب تعالى غير وافطر معايا ونمشى مع بعض
جاسر :يبقى احسن برضوا
ذهب الى احمد واخذ دوش ولبس من عند احمد ملابس
ثم ذهبوا الى العمل واكملوا يومهم عادى جدا
اما عند حور كانت تجلس والغيظ ياكلها من كلام آدم وبكل برود تركها وذهب
خرجت تتمشى فى الحديقه
ثم قدمها قادتها الى الحديقه الخلفيه فسمعت صوت بعيد بدئت فى التقرب من هذا الصوت
واتصدمت من ما سمعت
فذهبت مسرعه الى الفيلا مره اخرى وهى تنوى ان تفعل شئ
كانت تمشى بسرعه كبيره حتى اصتدمت بحاتم عم آدم
حاتم بقرف:مش تاخدى بالك ي بت انتى 😠
حور بحاجب مرفوع:متتكلم عدل ي عم انت
حاتم:عم!!!! والله اسلوبك دا ميظهرش انك واحده كنتى عايشه فى ايطاليا دا يدل على واحد جايه من الشارع
ارتبكت حور بشده:ااا ايه انت اى اللى ب بتقوله دااا
حاتم بشك:مالك مش على بعضك ليه
حور وهى تمشى :هاا لا ابدا مفيش عن اذنك
حاتم بشك اكبر:ماشى هنشوف مع السلامه ي حلوه
حور بعد ما اختفت من امامه:اه ي ابن التنحه قلبى كان هيقف
وذهبت كى تحضر نفسهاااا
اخذت دوش وخرجت ذهبت الى الخزانه
حور:مممممم هلبس اى بقااااا
بقت حور تبدل فى الفساتين هى لا تهتم بهذه الاشياء ولكن هى تريد ان تكون ذات جمال صاااارخ كى تغيظ ذالك الآدم
واخيررررا وجدت ضالتها