زياد بفرحة شديدة : بجد يا ندى ودا من امتى
ندى بخجل: اما غيرت عليك من سارة
زياد بابتسامة: اللى هى اختى
ندى: ااه
زياد شالها ولف بيها
ندى بأببتسامة: زياد نزلنى
زياد بفرحة: انا اسعد انسان فى الدنيا
ندى: طب نزلنى بقى
نزلها بحب كبير ومسك ايدها بحنية
: تقبلى انك تكونى مراتى بجد مش بس على الورق
ندى هزت راسها بفرحة و دموع بمعنى ااه
: اكيد طبعاً
حضنته بحب كبير وفرحة: بحبك
زياد بحب : وانا بعشقك
طلعت من حضنه وهى بتبص للأرض بخجل رفع وشها لتتقابل عيونهم نظر لبعضهما بحب كبير ليقابلها زياد بحب ووو
: برن على حضرتك من الصبح وحضرتك مبترديش يا هانم
مجهول : ايه الجديد
: سوسن وفاطمة راحوا عملوا زيارة الصبح لواحد فى القناطر
مجهول : عرفت هو مين
: واحد اسمه محمود على اصله من الصعيد
مجهول باستغراب: الصعيد تمام اقفل انت دلوقتي
مجهول : الو تدبرلى زيارة لواحد اسمه محمود على فى سجن القناطر فى اسرع وقت
: تمام يا هانم
لفيت طريحتها ونزلت تفتح الباب
حياة : كابتن سيف
سيف : عايز اتكلم معاكى فى موضوع مهم
حياة : اتفضل
سيف: مش هدخلينى
حياة بصتله بأحراج: انا قاعدة لوحدى زى ما انت عارف
سيف بحب: متخافيش يا حياة انا عمرى ما هأذيكى
حياة : تمام اتفضل
سيف دخل وحياة دخلت وراه وفضلت فاتحة الباب
حياة : اتفضل انا سامعة حضرتك
سيف بأببتسامة: ممكن بلاش كابتن وحضرتك دى
حياة : اممم
سيف بحب كبير: انا بحبك
بصتله بصدمة كبيرة قلبها كان طاير من الفرحة بس عينها وقعت على الدبلة اللى فى ايده لتتحدث بجدية وعصبية
: ايه اللى انت بتقوله دا
سيف : بحبك يا حياة بحبك والله
حياة وهى بتبص على دبلته وبتتكلم بوجع: طب و دى
سيف بص على الدبلة اللى فى ايده: كنت فاكر انى بحبها لحد اما شوفتك وقتها عرفت ان مشاعرى من ناحيتها كانت مجرد اعجاب وتعود وان الحب الحقيقي حسيته معاكى انتى
حياة بعصبية: هو انت اصلا تعرفينى هو يوم اللى كانا فيه مع بعض
سيف : والله العظيم بحبك انا قاومت مشاعرى من ناحيتك كتير لكن مش عارف صورتك مش راضية تروح من بالى حتى وانا معاها بفكر فيكى انتى انتى وبس يا حياة
حياة بدموع : اطلع برا
سيف بصدمة: بتقولى ايه
حياة بعصبية وصوت عالى: زى ما سمعت ولا اقولك انا اللى همشى دا بيتك انت
سيف بغضب: ايه اللى انت بتقوليه دا
حياة ببكاء : اوعى تكون مفكر عشان انك دفعت فلوس عملية ماما الله يرحمها وانك قعدتنى فى بيتك يبقى كدا هتشترينى لا يا يكابتن انا مش كدا
سيف بصدمة: انتى بتقولى ايه انا استحالة افكر فيكى كدا انا بحبك وعايز اتجوزك
حياة بوجع : تتجوزينى ازاى وانت خاطب وعلى حد علمى ان فرحك قرب كمان ايه عايزنى ابقى الزوجة التانية
سيف : انتى هتبقى الاولى والاخيرة انا هتكلم مع سارة وهشرحلها الموضوع وهى اكيد هتفهم
حياة : انا اسفة يا سيف بيه حتى لو بحبك
سيف بمقاطعة: قولتى ايه قولتى انك بتحبينى صح
حياة : سبنى اكمل حتى لو بحبك انا استحالة اكون سبب فى وجع قلب واحدة تانية وانى اخاد منها حب حياتها
سيف : يعنى ايه
حياة : يعنى تنسانى يا سيف وانا همشى من هنا ومش هخليك تشوف وشى تانى روح اتجوز اللى بتحبك واللى من مستواك
سيف بعصبية: افهمى بقى انا مش عايز غيرك ومش هعرف انساكى ما هو لو اقدر انى انساكى ما كنت نسيتك لكن للأسف مش عارف
حياة بوجع: اديك قولت أهو للأسف لانك شايف ان موضوعنا دا غلط لو سمحت بلاش تصعبها عليا اكتر من كدا وامشى
سيف: انتى اللى بلاش توجعى قلبى واقبلى انا بجد محتاجك يا حياة ومش هبقى مبسوط وأنا مع غيرك انا لو اتجوزت سارة هبقى بد.مرها واد.مرك واد.مر نفسى
حياة : انت عايزنى اقولك ايه اقولك موافقة واكون سبب فى وجع قلبها انا مش كدا و عمرى ما هكون كدا اتعامل مع الموضوع كأنك معرفتنيش يا سيف كأنى مظهرتش فى حياتك اتفضل بقى لو سمحت
سيف بضعف : حياة
حياة بصتله بوجع
سيف : هتقدرى
حياة : انا اتعودت بقالى دلوقتي سنتين من ساعة ما شوفتك اول مرة وانت جاى المستشفى اللى شغالة فيها لواحد صاحبك وانا من وقتها بت.قطع لان قلبى حب حد مبيحبنيش
سيف : بس انا بحبك
حياة : بس مش هينفع ربنا يوفقك مع سارة هى كويسة وبتحبك بجد
سيف : مش هتبقى مبسوطة وانا معاها وقلبى معاكى
حياة : مع الوقت هتنسانى امشى بقى بالله عليك
سيف بعصبية: مش ماشى انا مش هقدر اعيش من غيرك افهمى بقى يلا هنتجوز دلوقتي
حياة بغضب : هو الجواز بالعافية قولتلك مش عايزاك
سيف : يعنى دا اخر كلام عندك
حياة : ااه
سيف : تمام
وسابها وخرج بعصبية شديدة
فى الصباح صحى لاقها نايمة فى حضنه بصلها بحب ليطبع قبلة صغيرة على خدها لتستيقظ ندى بخجل
زياد بأببتسامة وحنية : صباحية مباركة يا روحي
دفنت راسها فى صدره بخجل كبير ضحك عليها وعلى طفولتها
ندى: عايزة اروح لمنار اطمن عليها بعد الكلية ممكن
زياد: منار ايه وكلية ايه محدش فينا خارج انهاردة
ندى برقة : ليه بقى
زياد: عشان مش هينفع اخلى الرقة دى تبعد عنى ثانية واحدة
ندى بخجل: مش هنخرج خالص مثلا
زياد: لو اعرف مخرجكيش خالص وتفضلى طول الوقت معايا كنت عملت كدا
ندى: طب هقوم احضر الفطار
زياد وهو بيمسك ايدها: خليكى انا مش جعان
ندى : انا جعانة
زياد وهو بيمسك فيها بشدة : هنطلب اكل من برا خليكى بقى
لسه هيقرب منها فونه رن
ندى: زياد
زياد: اممم
ندى : فونك بيرن
زياد : يواه مين ابن الفصيلة دا
ندى : شوف مين
زياد: دا سيف
سيف : انت فين مجتش انهاردة ليه
زياد: انا مع ندى
سيف : ااه طب تمام انا بس كنت بطمن عليك
زياد: لا متخافش انا فل اوى
ندى بصتله بخجل وخدود حمرة
سيف : ربنا يهينك يسيدى
زياد: مال صوتك
سيف: مفيش يلا اسيبك انا
زياد: استنى يا سيف انت كويس
سيف : قولتلك انا تمام يا زياد يلا سلام
زياد: انت فى المديرية صح
سيف: اه
زياد: انا جيالك دلوقتي
سيف : خليك مع مراتك انا كويس
زياد: مش بمزاجك انا جاى يلا سلام
سيف : سلام
ندى : هتخرج
زياد: ااه
ندى : طب هروح انا الكلية بقى وهروح لمنار ماشى
زياد : هبقى أعدى عليكى اخدك من المستشفى تمام
ندى برقة: ماشى
زياد بتوهان وهو بيبلع ريقه: يبنتى بقى حرام عليكى
ندى : عملت ايه انا دلوقتي
زياد وهو بيقبل خدها : معملتيش حاجه يلا البسى عشان اوصلك
ندى بخجل : ماشى