كريمه : مشاء الله عليكى يا ايمان قمورة اوى ….. اصلا طول عمرك جميله ولما كبرتى بقيتى قمر بزيادة
توحيدة : دا من زوقك يا كريمه …. انتى اللى عينك جميله
كريمه : تسلميلى يا حجه. …. اتفضلى يا ايمان العلبه دى
ايمان : علبه ايه دى يا طنط
كريمه : دى شبكتك يا قلبى …. صحيح عبد الرحمن هايتجوز من غير مايعرف ابوة واهله بس انا موجودة ومنساش الاصول ابدا
توحيدة : بس احنا مش هانقدر نقبل الشبكه دى
كريمه : ليه ياحجه .. مش انتى وافقتى .. لسه فاضل ايه
توحيدة : موافقه زين قريبى انا بعتبرة ابنى وهو هايجى يوم الجمعه يقعد مع عبد الرحمن لو وافق هانكتب كتاب فى نفس اليوم
كريمه : باذن لله يوافق عبد الرحمن ابنى طيب وبيحب ايمان اوى ……طيب ممكن تخليها عندك يا حجه ويوم الجمعه لو قريبك مش موافق هاخدها عادى
توحيدة : مفيش مشكله
كريمه : هاقوم امشى بقا علشان متأخرش عبد الرحمن بيرن علشان انزل
توحيدة : ملحقناش نقعد معاكى مش كفايه العلاقه مقطوعه من سنين
كريمه : يالا ربنا يجازى اللى كان السبب
كريمه مشيت ونزلت لعبد الرحمن
عبد الرحمن : ها يا ماما عملتى ايه كل حاجة تمام
كريمه : متقلقش تمام بس الحجه توحيدة مرضتيش تلبس ايمان الشبكه الا لما قريبها يوافق
عبد الرحمن : اه هاقعد معاه يوم الجمعه ربنا يستر قلبى مش مطمنى
كريمه : متقلقش يالا نمشى نروح علشان ابوك
كريمه روحت ولقت شاكر قاعد ووشه مبيشرش بالخير ابدا
شاكر : كنتى فين ؟
كريمه : كنت بزور واحدة صاحبتى
شاكر :وصاحبتك دى توحيدة ….. مرات حسن
كريمه : اه فيها ايه الست جوزها مات وكل الناس راحت وعزتها الا انا مش عييب مهما كانت خلافاتك مع جوزها الله يرحمه ماليش فيه دا واجب ولازم اروح واعزى
عبد الرحمن : يابابا انا مش شايف ماما انها غلطت … دا مجرد واجب وخلص
شاكر : اه طبعا ياخويا ماهو الموضوع على هواك ….. علشان حبيبه القلب ايمان … انا قلبى مش مطمنى من ناحيتكوا انتو الاتنين