روايه عشق الزين
( البارت التاسع )
ليليان : قولتلك لا ……انت هاتضربنى
زين : هاعد من واحد لتلاته ان مجتيش انتى حرة
ليليان وهى بتعيط وبتدراى نفسها علشان تتفادى ضربه : اهو جيت ..
زين صعبت عليه لدرجاتى بتخاف منه … شدها لحضنه وحاضنها وباس شعرها اللى بيعشقه ومؤخرا بقا عندة ادمان يشم ريحته : هو انا مش قولتلك انا عمرى ما اضربك خايفه ليه تيجى …. متزعليش منى
ليليان خبت وشها فى حضنه وعيطت وكانها بتشتكى لابوها : انت زعلتنى اوى مع انى معملتش حاجة غلط ومبقولش غير حاضر
زين بحنيه : مش لازم تعملى غلط علشان مش عاوزك تشتغلى يا لى لى
ليليان اتبسطت من دلعها دا بس بردوا لازم تفهم ليه رفدها
ليليان : بس انا اتفقت معاك اشتغل صح
زين : لا غلط انتى متفقتيش تشتغلى دا عم حسن الله يرحمه هو اللى كلمنى اشغلك …… وبعدين ياستى حتى لو انتى اللى كنتى اتفقتى فانا غيرت الاتفاق فيها حاجة دى
ليليان : ماشى ….بس انت المفروض تقولى اسبابك … وبعدين انت مش عاوزنى اشتغل عندك ممكن ادور على اى شغل تانى
زين : ولا عندى ولا عند غيرى … انا مش عاوزك تشتغلى اصلا ركزى فى دراستك وذاكرى
ليليان : انا مقصرتش فى دراستى. وانا لسه عند كلامى قولى اسبابك ايه
زين : وانا لسه عند رأى مش هاقول اسباب ريحى نفسك بقا
ليليان : اووووووف
زين بضحك : ههههههه اووف عليكى انتى… ليليان انا لما قولتلك انا رفدتك يمكن خانى التعبير بس مقصدتش للحظه ان هاسيبك …… ياريت متكررش تانى اللى عملتى … لان وقتها مش عارف ردة فعلى هاتكون ايه ….ممكن
ليليان بابتسامه : ممكن
زين مسك وشها بايديه وبخفوت : يالا نفذى العقااب
ليليان بتوهان : عقاب ايه
زين : عقاب اللبن يا لى لى. .. وكمان كسرتى كوبايه يبقا عاقبين دبل ياعنى
ليليان اتكسفت : لا لا ابعد يا زين عيب
زين : عيب ايه بس دا انا ناويلك على نيه سودا