مراد وقف العربيه
مراد بحدة : طب انزلى بقا يا روح امك مش عاوز اوريكى القلبه اللى بجد
كوكو وهى نازله : ياخويا انت حر انت الخسران
سارة : احم هو انت ازاى تسمح انها تنزل كدا … انا السبب اناوعملت مشكله بينكم … روح نادى على مراتك وانا هانزل
مراد استغرب : مراتى ايه دى واحدة شاقطها .
سارة مصدومه: شا… ايه يا عنيا
مراد : قطها …..شاقطها
سارة : اه يا سافل يا قليل الادب شاقط واحدة ومخلينى اركب معاك وعاملى فيها شهم ايه كنت عاوز اقضى معاكوا الليله
مراد باستفزاز : لو انتى موافقه معنديش مانع .
سارة بغيظ : لا فعلا معنديش… طب تعال بقا .
سارة مسكت مراد من رقبته وعضته فيها جامد
مراد حس بوجع فى رقبته: اه يابنت العضاضه سيبى
سارة سبته وخرجت من العربيه جريت باقصى سرعتها
مراد : اه يابنت العضاضه دى ورمت هو يوم اسود اصلا …. اكيد زين اللى باصصلى فيه
بيت الجارحى
ليليان خبطت ودخلت المكتب لقت زين قاعد وقدامه اوراق بيرجعها
ليليان : ممكن ادخل ؟
زين : مانتى دخلتى اصلا مالوش لزمه تستأذنى
ليليان محروجه منه : احم هى عادة فيا معلش استحملنى
زين قام من على المكتب راح عندها ومسك ايديها واخدها وقعدها على كنبه صغيرة تاخد شخصين وقعد جنبها
زين : ادينى الكتاب
ليليان ادته الكتاب وكانت متوترة جدا علشان قاعدة جنبه بالطريقه دى وفى نفسها : يا نهار اسود هاركز فى كلامه انا ازاى دلوقتى
زين بضحك : متخافيش هاتركزى ههههههههه
ليليان مصدومه : انت سمعت ؟!
زين شدها لحضنه ولف ايدة حواليها وبايدة التانيه مسك ورقه وقلم وبدء يشرح طبعا زين كان قاصد يخليها تتوتر وهو فرحان بقربها منه
ليليان فى الاول مكنتش مركزة بس بعد كدا حاولت واخدت على الوضع وفهمت كويس منه
بعد فترة