فى بيت الجارحى
( زين نايم على جنبه ومتجاهل ليليان وهى عماله تتقلب فى السرير وتعمل صوت وهى عارفه ان زين بيضايق من الحركه والصوت وقت النوم ).
زين بعصبيه: ليليان فى ايه مش عارف انام .
ليليان ببراءة : عاوزة انام .
زين بنرفزة : ماتنامى وتريحينى .
ليليان عيونها دمعت وقامت تنام على كنبه.: حاضر هاريحك .
زين : والله !!!.
ليليان بصتله وعيطت : شكرا .
زين : هههههه والله حاسس ان متجوز عيله دى منظر واحدة زعلانه .
ليليان : متكلمنيش.
زين : تعالى طيب علشان تنامى …. مش انتى عاوزة تنامى فى حضنى بردوا.
ليليان : لا .
زين : تعالى ياحبييتى .
(ليليان قامت بتعيط وراحت عندة وهو اخدها فى حضنه وباس جبينها ).
ليليان : زين انا مش بستحمل تخاصمنى والله قلبى بيوجعنى.
زين : سلامه قلبك يا روح قلبى …. انا بخاصمك علشان ببقا مدايق منك ومش عاوز اضايقك او اخرج عن شعورى.. بفضل ابعد عنك علشان متزعليش منى .
ليليان : بعدك بيموتنى .
زين : على عينى يا حبيبى بعدك دة. .. بس اعمل ايه انا شخص وقت غضبى ببقا حد تانى … بخاف عليكى .
ليليان : طيب انا لو عملت حاجة غلط ابقا فهمنى وقتها بس متبعدنيش ولا تسيبنى اتفاقنا .
زين بنوم : حاضر يا لي لي .
*********************************
فى قسم الشرطه
على : ايه انت بتقول ايه ؟.
الباشا:زى ما بقولك زين الجارحى مخطط لكل حاجة حتى دخولنا حياته مشنا زى ما هو عاوز .
على : اه يابن ال ……………….