عبد الرحمن : الو
كريمه : ازيك يا حبيبى .
عبد الرحمن اتعدل من نومته : ازيك انتى يا امى. .. وحشتينى اوى .
كريمه : وانت كمان والله ياعبدة .. ها عروستك عامله ايه .. مبسوط منها .
عبد الرحمن : ههههههههههههههه اه مبسوط اوى … شقيه انتى يا امى .
كريمه : هههه حبيبى يابنى بطمن عليك دة انت ابنى الوحيد .
عبد الرحمن : براحتك يا ست الكل .. قوليلى عامله ايه؟.
كريمه عيطت : تعبانه من غيرك يابنى وحيدة والدنيا فاضيه اوى .
عبد الرحمن بحنيه : يا امى منا قولتلك اخدك معايا وكدة ابقا مطمن .
كريمه : واسيب ابوك لمين .
عبد الرحمن : هو عرف ؟
كريمه : اه عرف يوم ما سافرت … واتخانق مع عمك واظاهر قومه عليا وجه واتخانق معايا .
عبد الرحمن : اوعى يكون ضربك.
كريمه : لا يابنى من وقت ماهو تعب مبقاش يضربنى .
عبد الرحمن : بابا لو فكر يمسك قوليلى .
: هاتعمل ايه يابن امك .
عبد الرحمن : بابا … احم ازيك ؟!
شاكر : ليك عين تسأل عن صحتى وانت خرجت عن طوعى .
عبد الرحمن : خرجت عن طوعك فين .. انا كل اللى انا عملته اتجوزت الانسانه اللى بحبها.
شاكر : وياترى مين الانسانه دى بنت حسن .
عبد الرحمن : ماله عم حسن …. راجل محترم .. مربي بنته احسن تربيه … ماله عم حسن بتكرهه ليه … علشان كان بيقف فى وشك انت وعمى لما بتيجو على جدتى وبيقف فى وشكو لما كنت بتضربوا ليليان .. ماله فى ايه .
شاكر : انت مش متربى .. هى كلمه طلق البت دى وانزل استنى بنت عمك ترجع انت احق بيها من يوسف كدة تبقا ابنى وحبيبى لو معملتش كدة يبقا تنسى ان ليك اب وام .
عبد الرحمن : انا اسف علشان هاقولك الكلام دة بس انا عمرى مهاطلق ايمان ولا هارجع .. ولا هاتجوز ليليان فى يوم من الايام .. وان كان دة عقابك يبقا انت اللى اخترت مش انا .. بس انا هايفضل ليا ام اسأل عليها واب اتمنى من ربنا انه يشيل الغشاوة من على عنيه .