شاكر بعصبيه : ياعنى رايحة جايه عندهم انت وابنك وانا مغفل يا كريمه …… ابقا انا مغفل وعاصم وابنه يضحكوا عليا .
كريمه : ابنك .. دا ابنك ايه …. فكر فى ابنك ….. قلبك دا حجر مبتفكرش غير فى الفلوس … الفلوس حارقه قلبك
…. وزعلان اوى ان عاصم وابنه بيضحكوا عليك … ماهما طول عمرهم بيضحكوا عليك وانت عارف كدة كويس زعلان ليه بقا دلوقتى .
شاكر : انا زعلان على الفلوس!!.. انا مش زعلان عليها … انا زعلان على ابنى اللى خرج من طوعى …. زعلان على جوازة من بنت حسن .
كريمه : مالها بنت حسن يا شاكر .. بنت زى القمر ابنك بيحبها عمرة كله …. بيعشقها .. زيك كدا زمان لما كنت بتحبنى فاكر يا شاكر … ولا قلبك خلاص بقا نسى حبنا .
شاكر : اهو هو دا الكلام الفارغ .. قلب وحب وزفت وكلام مبناخدش منه حاجة .
كريمه : انت تعرف انا كل يوم وانا بصلى بدعى على عاصم لانه السبب فى غشاوة قلبك … انت مكنتش كدا .. انت كنت انت وفارس روح واحدة فجأه كدا بعد موته كرهته .
شاكر بغضب : لا مش بعد موته … بعد لما سمعت امى وهى بتقوله قد ايه هو اغلى واحد عندها و كمان كتبت كل ميراثهااا له لواحدة واحنا انا وعاصم برة الليله كلها حتى .. حبها كله لفارس ومرات فارس وبنت فارس.
كريمه : هههههههه حتى دا كلام عاصم ههههه بس انت بقا عارف كويس عاصم مبيكرهش فارس لله فى لله كدا ولا علشان الورث ولا علشان حب امك له اكتر .. عارف ليه علشان ليلى ام ليليان … انت عارف انه كان بيعشقها وهى مرات فارس … انت عارف يبقا قاعد جنت مراته وهو عمال يبص عليها …. انت عارف ان مراته ماتت من قهرتها منه … انت عارف انه ماصدق مراته تموت وقال لليلى الله يرحمها انه بيحبها لدرجه انه ممكن يموت فارس علشان يتجوزها ….
ووقتها ليلى عيطت وجريت على امك تعيط وتشتكيلها علشان لو كانت قالت لفارس كانت هاتحصل مجزرة بين الاخوات … وامك جريت زعقتله وهو بقا انتقم صح بث سمومه فيك وكرهك فى فارس وامك ….. وانا متأكدة انه له علاقه فى موت فارس وليلى …. وحب يكمل وينتقم منه فى بنته ويكسرها وانت ماشى وراه ومش فاهم حاجة بس المهم انه صح .