فى الشرقيه
المأذون : بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكما فى خير
…..مبروك يا جماعه
زين : مبروك يا عبد الرحمن …. خلى بالك منها … اوعى تزعلها
عبد الرحمن : متخافش يا بشمهندس زين فى عنيا
مراد : مبروك يا جماعه …ربنا يتمم على خير يارب
توحيدة : مبروووك يا ايمى .. مبروك ياعبد الرحمن .. مبرووك يا حبايبى
زين : طيب يالا جهزوا نفسكوا .. العربيه تحت هاتمشوا معانا ونوصلكوا للمطار
عبد الرحمن : مالوش لزوم احنا هنسافر بعربيتى واحمد هاياخدها ويرجع
زين : لا انا كدا هاطممن اكتر يالا مبقاش في وقت
****************
عاصم : ياعنى خدهم ومشيوا
يوسف : اه كتبو الكتاب واخدهم وتوحيدة كمان وقفلو البيت ومشيووا
عاصم : امممممممم … لا انا اتأكدت ان فيه حاجة
يوسف : ممكن وبردوا ممكن نكون بنفكر غلط … الفترة اللى جايه لازم نفكر فى كل الاتجاهات
عاصم : صح …. واهو غاااار فى ستين داهيه كان عاملنا قرف بس
يوسف : عقبال ابوة
عاصم : ياااااارب
*******************
فى المطار
عبد الرحمن : تعبناك والله يا بشمهندس
زين : متقولش كدة …. انا اطمنت عليكوا … عن اذنك هاخد ايمان اكلمها شويه
عبد الرحمن : اتفضل
زين : ايمان انا اخوكى الكبير .. طبعا انتى مش طايقنى من وقت ما رفضت عبد الرحمن بس صدقينى انا كنت لازم اعمل كدا ولازم اتأكد انه بيحبك فعلا … على فكرة انا فى ضهرك وسندك ومش معنى ان جوزتك لعبد الرحمن ابقا كدا خلعت ايدى بالعكس انا هافضل معاكى انتى ومامتك لغايه اخر نفس فيا … خلى بالكو من نفسكوا
ايمان : انا مش زعلانه من حضرتك … ماما فهمتنى كويس انت قصدك ايه .. ومتشكرة جدا على وقوفك جنبى … انت حسستنى ان ابويا مامتش
عبد الرحمن : ايمان يالا الطيارة