اتكلم بعصبية وصوت عالى ارعبها وخالها تتنتفض
: بقولك ارفعيه على وشك
رفعت النقاب سحبها وفتح الباب رمـ’ها لمامتها
فارس بعصيية: خديها اهي مش عايزاها مش عايز اشوف وشها تانى واللى فى بطنها انا مش هعترف بيه انا مش هشيل شيلة غيرى
مقدرتش تستحمل لتفقد وعيها فى حضن مامتها بصلها بخوف شديد
عزة بخوف : حور يا حور ردى عليا
ادم : حطيها على الكنبة يطنط انا هشوفها
فارس بغيرة شديدة: تشوفها ايه انت كمان اوعى كدا
بدأ فارس يكشف عليها وحاولوا معاها بس مكنتش بتفوق
ندى وهى بتتصنع الزعل والاستغراب
: ايه دا فيه ايه هى مالها
شالها فارس بخوف شديد وراحوا المستشفى دكتورة النسا بدأت تشكف عليها
: انهيار عصبى لازم تفضل فى المستشفى كام يوم تحت المراقبة
حور كانت باصة للفراغ قدامها وهى بتفتكر كلام فارس
عزة وهى بتعقد قدامها وبتتكلم ببكاء
: حور ردى عليا يبنتى ردى على ماما حتى طمنينى عليكى اتكلمى قولى اى حاجه متفضليش ساكتة كدا
بصلها بألم وخوف شديد مقدرش يمنع قلبه من الخوف والوجع على حالتها
حور بجمود وهى مازالت بتبص للفراغ امامها
: انا عايزة انزل الجنين يا دكتورة انا مش عايزاه لو سمحتى حضرى كل حاجه للموضوع دا