فهد كان لسه هيتكلم بس قمر قاطعته
قمر وهى بتمسح دموعها: انا كويسة يا جدو بس انت كنت وحشانى اوى
عاصم : طول عمرك حساسة واقل حاجه بتعيطك انا معاكى أهو يحبيبتى
فهد : طب مش يلا عشان ترتاحى
عاصم بخ@وف : انتى مالك يحبيبتى تعبانة
قمر بتوتر : هو بس قصده انى لسه جاية من سفر وكدا
عاصم : تمام يحبيبتى روحى مع جوزك ارتاحوا
قمر : تمام
فى اوضة قمر وفهد
فهد بحنية : كنتى قولتلى انك رايحة عند جدك انا خفت اما ملاقتيكيش
قمر بصلته بجمود ودخلت تغير هدومها
قمر خرجت وكانت لابسة بيجامة عليها ميكى موس
قمر اخدت المجلة وقعدت على السرير وهى متجاهلة فهد اللى كان قاعد على الكنبة وبيبصلها
قمر وهى لسه باصة فى المجلة : انا هروح الكلية امتى الامتحانات قربت
فهد : تقدرى تروحى من بكرة انا حولتلك ورقك
قمر رفعت شعرها فى شكل كحكة وكانت اسم على مسمى
فهد برغبة وهو بيبلع ريقه : شكلك احلى وانتى فرده
قمر ببرود : يا ريت يعنى كل واحد يخيليه فى حاله
فهد : انتى مش جعانة انا جعان اوى
قمر بعصبية : اتشلت مثلا وعايز حد يأكلك أو اقولك روح لحبيبة قلبك خليها تأكلك
فهد وهو بيقرب منها: انتى بتغيرى ولا ايه
قمر بخوف : متقربش
فهد بحنية حاضنها: مش هستحمل تبعدى عنى والله انا عمرى ما هعملك حاجه تانى
قمر وهى بتطلع من حضنه : مش هقدر انسى اللى انت عملته عارف يا ريتها تيجى على اد وجع جسدى انا دلوقتي كويسة انما انت وجعت قلبى ويعتبر دمرتينى هتعرف تنسينى اللى عملته وتزيل وجعى تمام وقتها هسامحك بس يا ترى هتعرف
فهد وقتها مردش
قمر بصتله وضحكت بسخرية: ابعد ومتتكلمش معايا تانى بقى
فهد بحنية وهو بيق’بلها وقمر نسيت نفسها وقتها واتجاوبت معاه
فهد بحنية : دلوقتي نسيتى صح طول ما انتى سايبة نفسك لدماغك مش هتسامحينى لكن زى ما عملتى دلوقتي وسبتيلى قلبك هتنسى صدقينى
قمر بعصبية وهى بتض@’ربه على صدره: انا بكرهك ابعد عنى
فهد وهو بيمسك ايدها: من قلبك
قمر : ااه
قمر وهى بتاخد المخدة وبتنام على الكنبة
فهد : تعالى نامى على السرير
قمر : اكيد مش هنام جنبك يعنى
فهد : طب تعالى وانا هنام على الكنبة