فى الصباح على تربيزة السفرة
قمر : هو احنا هنرجع مصر امتى
فهد اتجاهلها وكمل أكل
قمر بصوت عالى : على فكرة انا بكلمك
فهد بجدية : صوتك ميعلاش وبعدين احنا لسه جاين انبارح والسبب اللى احنا جاين عشانه لسه محصلش
قمر : مش فاهمه
فهد : يعنى احنا مش هنمشى من هنا الا اما تبقى حامل يا قمر
قمر بعصبية شديدة وهى بتقوم : يواه بقى متتعملوش معايا على اساس انى كدا الجارية اللى هتجبلك الولد وخلاص بجد حرام عليكم انا بنى ادمة وعندى مشاعر برضوا وبحس زيكوا
فهد : انتى عارفه دا من الاول ومكنتيش معترضة ايه اللى اتغير دلوقتى
قمر بدموع : صح مفيش اى حاجه اتغيرت بس على الاقل مش طول الوقت تحسسنى انى قليلة اوى كدا انا بجد مش عايزة فلوس ابوك انا بس عايزة جدو يعيش ويبقى معايا عشان انا مش هقدر استحمل بعده
فهد وهو بيحط ايده على كتفها وبحنية: يا ريت متعيطيش قولى انتى عايزنى اعمل ايه وانا هعمله
قمر وهى بتشيل ايده من عليها: متعملش حاجه يا فهد سافر لى سارة واتجوزها وهات منها الولد اللى انتوا عايزينه
فهد : يا ريت ينفع بس ابويا مشترط انه يكون منك انتى
قمر بوجع: تمام
فهد : انا هروح اشوف فرع الشركة اللى هنا ماشى ازاى ومش هرجع غير بليل يا ريت تكونى جاهزة ومشى
قمر قعدت على الكرسى وفضلت تعيط
فى المساء
فهد بعت مسدج لقمر وقالها انه جى
فهد رجع البيت وملاقش قمر وراح المطبخ عشان يشوفها وكان لسه هيدخل
قمر بتحدى وهى بتحط المنوم : ماشى والله ما هسمحلك تقرب منى يا فهد خلى حبيبة القلب تبقى تنفعك بقى
فهد : احم انتى بتعملى ايه
قمر بخوف شديد: مش بعمل حاجه
فهد وهو بياخد منها المنوم : اوماال ايه دا
قمر بخوف شديد وتوتر : دا دا
فهد وهو بيبص عليه وببرود: منوم
قمر بخوف: هفهمك
فهد وهو بيشد’ها من شعرها جامد وبعصبية : هتفهمينى ايه المرة اللى نمت فيها كنتى حاطه صح
قمر بوجع : ااه سابينى يا فهد
فهد بعصبية شديدة وصوت عالى وهو لسه ما’سكها من شعرها: فهد بيه هاا فهد بيه انتى مجرد بنت عامل نظافة حتى بت من الصعيد ابويا الله يرحمه عاملها قيمة وكاتبلها نص ثروته
قمر بعياط: انا اسفة بس سابنى