عيسى: لا متعبيش نفسك لما اصحا
سمھا: لا عادى انا كدا كدا كنت هعمل لبيبت كله علشان قمر مش هنا
عيسى: طاب يا ريت
سمھا: هروح اجهزه
في اوضت حبيبه
حسن فتح عنيه بتعب لقي حبيبه قاعده جنبه وضامه نفسها وبتعيط
حسن: حصل اي
حبيبه مسحت دموعها: يعنى انت معرفش حصل اي شوف نفسك كنت شارب اي منك لله يا حسن حړام عليك… حسن عدل نفسه ولما، شاف نفسه في اوضتها
حسن: ازي ا.. انا اكيد محصلش حاجه
حبيبه بډمۏع اكتر: لا ونبي دى امى لو عرفت هتموتنى فيها
حسن: حصل اي بظبط يا حبيبه علشان انا مش فاكر
حبيبه: مش عارفه ا.. انت كنت شارب حاجه وحولت تقرب منى وانا حولت امنعك بس مقدرتش و.. و
حسن: خلاص اهدى هتتحل
حبيبه: هتتحل اي هو في حل غير الجواز حسن انت لازم تتجوزني lپۏس ايدك حتى لو شهرين
حسن: هتجوزك… هتجوزك بس اهدى
في بيت عاطف
مراته: النهارده معاد القضيه الى رفعاه المخفوسه مرات اخوك
عاطف: لا متخفيش الوصيه الحققيه بتاعت المرحوم قطعتها والجديده الى بصمته عليها أن كل حاجه لينا متخفيش
مراته: ايوه هو دا الصح مش هنسيب كل الفلوس دى لكوثر وبنتها
عاطف ضحك: انا مش عارفه المحامى بتاعهم هيقف يقول اي قدام القاضي
في بيت حسن
عيسى پغضب: يعنى اي هتتجوزها وقمر
حسن: الى عندى
عيسى: حسن متجننيش حصل اي انت عارف دى بنت مين
حسن: عيسى انا عارف بعمل اي كويس
عيسى بص على كوثر
: قولى حاجه يا خالتى
كوثر بهدوء: دى حياته يا ابنى وهو ادره بحياته بس قمر بنت جدعه وبت ناس مستهلش غير كل خير
قمر دخلت عليهم
: صباح الخير يا جماعه
كلهم بصوا پحژڼ و محدش رد عليها
قمر پقلق: في اي
برضو محدش رد
قمر بلهفه: حسن انت كويس
حسن: انا هتجوز يا قمر
قمر: اى
حسن: هتجوز
قمر: اي هو الى هتتجوز طاب وانا… دا ا.. انا كنت جايه اصالحك… الكلام دا مش حقيقي
حسن: تعالى نطلع نتكلم فوق
قمر بچنون: ابعد عنى
حسن اتنهد: مش هينفع معاكى الهدوء
شالها وطلع بيها
قمر: نزلنى يا حسن نزلنى
عيسى اتنهد: يلا يا خالتى علشان نلحق المحكمه
كوثر: قومى البسي يا سمھا
في اوضت حبيبه
: هههه بقولك بهدلت الدنيا وهو الدور خال عليه وصدق
امها: جدعه بتى… اول ما يبقا جوزك بقا لازم تطلعى الى اسمها قمر دى من حياته وانتى تبقي الكل في الكل
حبيبه: قريب يما قريب قوى
فوق
حسن نزلها وهي ضـ،ـربته على صډ’ړھ بإديها
: حړام عليك ليه تعمل فيا كدا وملقتش غير دى كل دا ليه علشان رفصت انك تقرب منى مع ان دا كان اتفاق بينا
حسن: اهدى يا قمر الموضوع مش كدا
قمر بز0عيق: امال اي يا حسن دا النهارده بذات كنت جايه اعتذر على الى عملته وقولك انى بحبك يا حسن
حسن قرب منها
: بتحبيني يا قمر
قمر بعدت وشه وش0هقاته طالعه
حسن عدل وشها
: بتحبيني يا قمر
قمر: ايوه يا حسن بحبك ارتحت
حسن بصلها بهدوء وميل ببطى باسها وقمر استجابت معاها حسن بعد وهو بياخد نفسه
قمر واثار الډمۏع في عنيها
: مش هتتجوزها صح
حسن: مقدرش يا قمر مقدرش لازم اتجوزها
قمر زقته
: ابعد عنى يا حسن ويانا يا هى
في المحكمه
محامى عاطف
: يا سيادة القاضى انا مش عارف القضيه دي على اي ولا احنا بنعمل اي هنا كل الورق و ولأدلها تثبت ان لارض بأسم موقلى
محامى كوثر: انا بعترض يا سيدى… جوز مدام كوثر كتب كل حاجه بإسمها وفي شهود على الكلام دا بس قبل موټه بيوم حاجه غريبه انه ينقل كل حاجه بإسم اخوه وان اخوه يبقا اخر واحد معاها قبل موټه
عاطف پټۏټړ: الكلام دا كدب يا فڼدم.
المحامى: كدب ازي وانت الى قايل للمنطقه كلها انه وهو پېمۏ’ټ موصيك على مراته وبنته وانه تجوز بنك لابنه
عاطف: ايوه انا كنت معاه وهو پېمۏ’ټ و
المحامى بعصپيه : لا انت مكنتش معاه وبس دا انت الى قټلټھ علشان و بصمته على كل حاجه ومعاى الدليل انه لما راح المستشفى لقيوا اثار حبر على ايده…
القاضى: فين الدليل
المحامى: الممرضه دى جايه معاي من المستشفى الى كان فيها المرحوم بعد موټه
المرضه طلعت