ابوها بخو.ف عليها عشان هو عارف ج،ـنان بنته : اهدى بس ايه اللى انتى بتعمليه ده
فيروز : انا مستحيل اتجوز شخص معرفهوش ولا اعرف عنه اى حاجه وانا همـ،وت نفسي لو ده حصل
ابوها بخو.ف عليها اكتر : خلاص هنلغى كل حاجه بس المهم متعمليش فى نفسك حاجه
طبعا كل ده تحت أنظار زين اللى مصدوم من اللى فيروز بتعمله
وبعدها فيروز بيغمى عليها
وهو بيشيلها و بيتصلوا بالدكتور
الدكتور جه البيت وكشف عليها
ابوها : عندها ايه يا دكتور
الدكتور : انهـ،يار عص.بى لازم محدش يعمل حاجه تزع.لها
ابوها بحز.ن على حال بنته : حاضر يا دكتور
الدكتور : انا كتبتلها على شويه ادويه اتفضل
ابوها : شكرا يا دكتور روح وصلوا يا زين
زين : حاضر يا عمى
بيوصلوا زين وبيجيب الادويه
عند فيروز
فيروز بتفوق بتلاقى كله متجع حواليها فى الاوضه
ابوها : الف سلامه عليكى يا بنتى
فيروز بجمود : الله يسلمك
بيوصل زين و بيلاقيها فاقت
زين : الف سلامه عليكى
فيروز : الله يسلمك
فيروز لو سمحتو ممكن اقعد لوحدى شويه
كلهم بيسيبوها
وهى بتقعد تعي.ط مع أنها عارفه أن كدا خلاص كل حاجه اتلغت
فى مكان تانى
ليلى ( ام فيروز ) : انا لازم اخد فلوس منه باى طريقه
ناهد ( دى واحده صاحبت ليلى وليلى قاعده عندها ): ايوة احنا كدا معادش معانا فلوس وبعد ما جوزك عرف انك مد.منه وطل.قك واحنا حالنا بالبلا
ليلى: خلاص انا بكرا هروح الصعيد
ناهد: هتعملى ايه
ليلى بخبث: كل خير
تانى يوم ليلى بتروح الصعيد
وبتدخل البيت فى نفس الوقت اللى فيروز كانت نازله فيه من على السلم
وبتجرى على فيروز وبتحضنها وطبعا فيروز مش فاهمه حاجه وبتبعد عنها وتقولها :انتي مين
ابو فيروز : انت ايه اللى جابك هنا يا ليلى
ليلى بخبث وبتتمسكن : ايه يا سعيد مش كفايه عشرين سنه باعدنى عن بنتى
فيروز : انا مش فاهمه حاجه
ليلى : انا امك يا بنتى
فيروز بصد.م#مه : امى …
رواية أميرة الصعيد الفصل الخامس