قمر : ايوا برڤوا عليك اشربه كله
فهد وهو بيدفن رأسه فى رقبتها: مش يلا بقى
قمر : انا لسه مخلصتش اكل
فهد وهو بينام : مش قادر
قمر وهى بتهز وشه : فهد فهد انت نمت
قمر سندته ونيمته على السرير
قمر بأنتصار وهى بتبص على فهد اللى نايم : ولسه بس حلو المنوم دا هبقى استخدمه على طول
فى الصباح
بقلمى يارا عبدالعزيز
فهد صحى وكانت قمر لسه نايمة
فهد وهو بيدفن رأسه فى رقبتها وبيبوسها: انتى عملتى فيا ايه بجد
قمر : صباح الخير
فهد : صباح النور هو ايه اللي حصل انبارح.
قمر : محصلش حاجه انت نمت
فهد : بجد طب ازاى
قمر بتوتر: مش عارفه بقى صحيح كنت عايزة اسألك سؤال
فهد : اسألى
قمر : انت متأكد انك بتحب سارة
فهد وهو حاسس انه مش مطلعها من قلبه : ااه
قمر : فعلا اصل احنا ساعات كتير بنبقى مفكرين ان التعود حب
فهد : لا بحبها وياريت متدخليش فى الموضوع دا تانى انا هغير واروح الشركة
قمر : طب انا كنت عايزة انقل جامعة القاهرة
فهد : تمام انا هحولك ورقك
قمر : شكرا
فهد : العفو
فى الشركة
بقلمى يارا عبدالعزيز
فريده: هاا طمنى
فهد : محصلش حاجه
فريده بعصبية: ازاى يا فهد انت بتهزر فهد انت لازم تبقى بعيد عن سارة طول ما سارة موجودة يبقى مش هيحصل حاجه ما بينك انت وقمر
فهد : ايوا يعنى اعمل ايه
فريده: خد قمر وسافروا باريس واقعدوا فى الڤيلا اللى هناك دى فرصة كويسة عشان تقربوا من بعض
فهد : تمام
فريدة : سافروا انهاردة بالطيارة الخاصة
فهد : اوك
فى القصر
سها : بس انتى ليه بتضايقى من سارة اوى كدا وانتى اصلا مش بتحبى فهد
قمر : مش عارفه بس بجد ببقى بم’وت كل أما يقرب منه
سها : انتى حبيته يا قمر