ملك احمرت واتوترت وبقيت تحاول تشد ايديها بس هى أرهقت جامد انهارده مبقتش قادره
حمزه:لو مقولتيش هستكشف لوحدى وانا بصراحه عايز استكشف اوى.
ملك بصوت مبحوح:ابعد عنى كفايه كده انت فاكرنى بتريق بس انت ب بتأذ’ينى وانا مبقتش طايقه الوجع ده ارجوك ابعد عنى
حمزه سابها:انتى مش بتحبينى مش كده عشان كده مش بتحبى اقرب منك
ملك:مش عايزه اى حد يلمسنى غير إلى بيحبنى بجد هعيدها انا مش زى البنات الى كنت تعرفهم.
حمزه:عشان كده مش عارف اعمل ايه انا متأكد انك مش بتحبينى
ملك بصوت عالى:عشان غبى انا متلغبطه عشان بتنيل احبك وانت حلو’ف مش بتحس بحد حرام عليك لغبطنى انا اول مره احس كده اول مره قلبى يدق جامد لما انت بتقرب منى ببقا حاسه شعور غريب لما بتبقا قريب ببقا مبسوطه ومتوتره ومرعوبه احساسى يطلع غلط بس يخساره حبيت واحد غبى غبى
حمزه لسه بيقرب شاورت ليه ودموعها نزلت:اوعى اوعى خليك عندك
اخدت هدومها ودخلت الحمام قعد حمزه يفكر فى كلامها كان مبسوط انها بتحبه هو وبتحس زى ما هو بيحس اه مكنش عارف بس دلوقتى عرف دلوقتى عرف أنه بيحبها.
ملك خرجت وهى بتعدل الكاب بصيت عليه هو لف يبص ليها سابته وخرجت من البيت كله جرى وراها بس ملحقهاش لأنها ركبت مع ديف واتحركت
حمزه:اكيد هترجع اكيد هترجع وساعتها انا هعترفلها بكل حاجه
بس ملك مرجعتش الساعه اتأخرت اوى وملك لسه مرجعتش فضل سهران لحد ما الباب خبط فى وقت متاخر اوى من الليل
فتح بسرعه
ديف:اعتذر ولكن السيده ملك تريد حقيبتها من الغرفه اخبرتنى أن أحضرها
حمزه:ولكن اين هى
ديف:بالفندق ولكن اعتذر لا استطيع ان اخبرك اى فندق
حمزه اتنهد عشان عارف ملك جابله شنطتها إلى كانت محضراها وادهاله
حمزه:انتظر هل تستطيع أخبارها انى اريد التحدث معاها
ديف:ساخبرها ولكنها الآن متعبه ولكن اخبرتنى أن اخبرك أن تذهب الى العمل بمفردك وهى ستعمل عن طريق اللاب اعتذر مجددا إلى اللقاء.
مشى ديف وحمزه حاسس بحزن كبير جواه بص على البيت وبيتخيلها وهى لابسه السماعات وبتفتح التلاجه وبتقوله:جعان
او لما كانت بتدرب هناك أو وهى بتكلم حلا وبتلف البيت وهى بتضحك ومبسوطه أو وهى بتتدرب ضغط قبل الشركه اضايق ودخل اوضتها نام على سريرها وحضن مخدتها ونام وهو بيدفن وشه فى المخده .
تانى يوم صحى وهو مهموم لبس وراح شركته وملك خلصت شغلها عن طريق اللاب والموظفين صحابها بالرغم أنهم مكملوش هنا لكن ملك بقا عندها صحاب كتير اوى.
عدى كذا يوم والنهار ده اخر يوم لاتمام الصفقه مع زياد
حمزه بقا وشه دبلان وحزين
زياد:كده مش ناقص غير توقيع ملك
حمزه:ملك انت بتقابلها
زياد:اكيد كل يوم وبكلمها فى التليفون كمان متنساش هى البيست وكمان قالتلى أنى اجيبلها الورق وانا رايح لها بليل
حمزه :رايحه لها فين
زياد: اسف يا حمزه مقدرش اقولك عن أذنك.
جيه يمشى حمزه سند رأسه على المكتب بضيق
زياد رجع تانى:بس اكيد هتقابلها انهارده فى حفله شراكتنا إلى انت كنت هتحضرها مش كده
حمزه بابتسامه:بجد هى هتروح
زياد:عد الجمايل يا عم انا اقنعتها بس متخسرهاش يا صاحبى ملك بتحبك
حمزه:مستحيل اسمح اخسرها تانى انا بموت من غيرها
زياد:طب حضر نفسك عشان تقريبا فى واحد جاى يقابلها .
حمزه بغضب:واحد جاى يقابل مراتى فين الحفله ديه؟
زياد:كنت عارف انك بتريحنى ومش جاى على العموم الحفله فى****.